...από το υπερπέραν. Δεν αντέχω αναγνώστη μου, με πετυχαίνεις μόνο στο σπίτι και θέλω να ξεδώσω.
Θα σε βυθίσω στα μικρά κι ασήμαντα επίκαιρα που εισχωρούν στην ιδιωτικότητά μου σαν τη σβούρα του inception να μου θυμίζουν ότι όχι, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει μια δουλειά σωστά σε κάτι, μάλλον θα ονειρεύομαι.
Το μεγάλο ανέκδοτο με ο οποίο θα ασχοληθώ είναι ο "Ανασχηματισμός".
Θα τα γράψω μια φορά γιατί σήμερα αποφάσισα να μην ξανασχοληθώ με ανασχηματισμό στην ζωή μου. Έχεις ένα γιο. Λέμε τώρα. Δευτέρα λυκείου. Και λες.. "Αααα, πρέπει να βρούμε στο παιδί δασκάλους, ανθρώπους έμπιστους, να του κάνουν μάθημα να προετοιμαστεί για τις Πανελλήνιες εξετάσεις και να έχει τις βάσεις για την μεγάλη δοκιμασία της επόμενης χρονιάς" (λόγια ανατριχιαστικά κλισέ με τα οποία σε μια άλλη συζήτησή θα διαφωνούσα κάθετα, αλλά είναι όπως είπα μια άλλη συζήτηση αυτή). Και δωστου και πάρτου, βρίσκεις έναν Μαθηματικό που πιστεύεις πως είναι καλός Μαθηματικός, που έχει σπουδάσει Μαθηματικά με μεγάλη εμπειρία στη διδασκαλία και εφαρμόζει την "τάδε" εκπαιδευτική μέθοδο με την οποία ο νέος αποκτά ενδιαφέρον στην επιστήμη συνολικά και φυσικά ανεβάζει επιδόσεις στα πιο συγκεκριμένα πεδία της ύλης (!) της Β' Λυκείου.
Βρίσκεις παρομοίως και έναν Φυσικό λόγου χάριν και έναν Φιλόλογο. Κι όλα καλά. Και πάρε δηλώσεις "ο μικρός είναι πολύ καλός", "ο μικρός δείχνει μεγάλη βελτίωση", "βάζουμε γερές βάσεις για του χρόνου", "μην τον φοβάστε είναι φιλότιμη η προσπάθειά του και οι μέθοδοί μας αποτελεσματικές" από τον κάθε καθηγητή.
Έλα όμως που τον νέο τον έπιασε κόψιμο στα Μαθηματικά πάνω που έπιανε το 2ο θέμα, στην Φυσική έγραψε μέτρια γιατί είχε απογοητευτεί με την Αννούλα που δεν του απαντούσε στα μηνύματα και στην Έκθεση βγήκε εκτός θέματος μιλώντας για την ανεργία γενικώς και όχι των νέων που του ζήτησαν γιατί η φωτοτυπία με τα θέματα δεν βγεί καλά και γιατί ο Φιλόλογος δεν του είχε μιλήσει ποτέ για αυτό γιατί ποτέ δεν υπήρξε άνεργος ο ίδιος -και δη νέος άνεργος.
Και φτάνει ο Σεπτέμβρης.... και έστω (έστω!) πως πιστεύεις οτι για τα αποτελέσματα του νέου δεν φταίει μόνο ο μεταβολισμός του, η Αννούλα και το φωτοτυπικό μηχάνημα, αλλά και οι καθηγητές του. Έστω! Και ας πούμε πως δεν θέλεις να ρισκάρεις να γράψει άσχημα next year που θέλει να μπει "στους Ηλεκτρολόγους" (αν ήξερε τι τον περιμένει εκεί δεν θα είχε το σθένος να σηκώσει το στυλό από το θρανίο στις εξετάσεις) και αποφασίζεις να αλλάξεις τους καθηγητές του ως την πηγή του προβλήματος.
Βάζεις τον Μαθηματικό να του κάνει Φυσική, τον Φυσικό Φιλολογικά και τον Φιλόλογο Μαθηματικά. Επίσης προσλαμβάνεις κι έναν Χημικό να του κάνει ασκήσεις Φυσικής τις Κυριακές και έναν Βιολόγο να επιβλέπει όλους τους υπόλοιπους κρατώντας πρακτικά με την εναπομένουσα ύλη κλπ. Α, και τους κάνεις να πιστεύουν πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την δουλειά τους, να συνεχίσουν όπως πέρυσι.
Γιατί διώχνεις (πχ) τον Μαθηματικό από την θέση του;
Γιατί πιστεύεις πως είναι ανίκανος να κάνει Μαθηματικά στον νέο.
Τότε γιατί τον προσέλαβες in the first place?
Γιατί έκανες λάθος.
Τι πιστεύεις τον κάνει ικανότερο σε αντικείμενο διαφορετικό από το δικό του;
...
Γιατί επαναλαμβάνεις το λάθος σου;
Γιατί δεν έχεις ιδέα από διοίκηση.
*Οι τεχνικές ικανότητες κάθε υπουργού/υφυπουργού στο πρακτικό κομμάτι του πεδίου αρμοδιοτήτων τους είναι κατά την γνώμη μου προαπαιτούμενες. Οι επικοινωνιακές όχι. Οι διοικητικές είναι πολύ σημαντικές αλλά δεν αρκούν. Μακάρι να είχαμε 10 διάνοιες υπουργούς που να μην μπορούν να σταυρώσουν λέξη στα δελτία ειδήσεων γιατί δεν έχουν ειρμό στον λόγο τους ή γιατί δεν τους νοιάζει να κάνουν καλή εντύπωση μιλώντας. Το προφίλ του εξυπνάκια πολιτικού, του ρήτορα, του διπλωμάτη, του αιρετικού ενίοτε, του μάγκα, του "γνώστη", του "μέσα στα πράγματα" θέλει πάρα πολύ δουλειά για να χτιστεί. Κι όλη αυτή η δουλειά δεν αφήνει ούτε στιγμή ακόμα και σε μακρόχρονες καριέρες πολιτικών για ενασχόληση με την ουσία: με το πρόβλημα, με την λύση.
Posts
