Φενάκη

φενάκη

φέναξ : απατεών

* μεταφορικά: το ψέμα που λέγεται για εξαπάτηση, η παραπλάνηση, η εσκεμένη απάτη

''Ηλιος που τρύπησε τα βλέφαρά μου,
καρέκλα που έτριξε στο κάθισμά μου,
κούπα που έγειρε πάνω στα χείλη.
Η μέρα έρχεται και θ’ ανατείλει.
Τα ρούχα που φορώ με χαιρετάνε
«μαζί σου αφεντικό στο βούρκο πάμε».
Λοξό το κοίταγμα στο ρολογάκι
σαν κλέφτης που πηδάει πάνω απ’ το φράχτη.
Τα λόγια τα σκληρά, τα τιποτένια,
τα πήρε ο ύπνος μου μακριά στα ξένα.
Αφήνω πίσω μου ζεστό κρεβάτι
και παίρνω της ζωής το μονοπάτι.α
Μπορεί να πληγωθώ, μπορεί να κλάψω,
μπορεί τα λάθη μου να μην τ’ αλλάξω,
μα όλα τα πρωινά μοιάζουν σε κάτι.
Τα στεφανώνει μια γλυκιά φενάκη.''

Όλα τα πρωϊνά
Θ. Παπακωσταντίνου