Ενα αναδρομικό

Δεν έχει πια το μαγαζί

την πελατεία όπως κάποτε

Τώρα δυο-τρείς, μη φανταστείς

κι αυτοί μόνοι

να γεμίζουν τα ποτήρια τους κρασί

παραπάνω από το κανονικό

και να ξεχειλίζουν οι ίδιοι ιστορίες που αληθινές

-στο λέω εγώ-

δεν τις λες.

Με τις γυναίκες που επιθύμησαν

ή που καμώνονται πως τις μισούν

με αφορισμούς και λοιπές πολυτέλειες

και να πάλι κρασί στο ποτήρι

ως απάνω.

Κι όσοι απολύτως τίποτα δεν θέλουνε να πουν κακολογόντας άλλους

-ξέρεις-

πιάνουν και λένε ψέμματα ανέξοδα

πως τάχα μου ένα μαγαζί

δεν έχει πια την πελατεία που 'χε κάποτε

και λοιπά, και λοιπά

Αυτοί είναι που ξεχνούν

πως το ποτήρι είναι άδειο ώρα πολλή

μ'αν κάνεις εσύ λίγο κρασί να τους βάλεις

με καλοσύνη κι έκπληξη σφιχτά χαμογελούν

που τους σκέφτηκες.