Neuköln, Βερολίνο.

"Every time i play billiard, it feels like swimming my friend. Like diving. Isolated. It's nothing else I can hear but the balls, its nothing else I can see but green." μου εξήγησε. Η προφορά του ήταν Ιταλική, αλλά το όλο ύφος απροσδιόριστο. Μου έδωσε την στέκα και πήγε να κάτσει. Δικές μου, ήταν οι κόκκινες αλλά ποτέ δεν τις συμπάθησα. Όπως και την μαύρη άλλωστε. Καθώς προσπαθούσα να συγκεντρωθώ στη μόνη εύκολη κόκκινη, η σερβιτόρα προσγείωνε αρκετές μπύρες το δίπλα τραπέζι που έπαιζε χαρτιά, και ένας Γερμανός με τιράντες και γυαλιά ψιθύριζε συνωμοτικά στο αυτί του διπλανού του που φορούσε ένα σοβαρό καπέλο φανερά σχολιάζοντας το βαθύ ντεκολτέ της μικρής. "I don't know what, I should play for the kids, at the market place of Lavrio" είπα ρυθμικά σε έναν Παλαιστίνιο καθώς του έδινα την στέκα. Ο κύριος με το σοβαρό καπέλο χαμογέλασε. Έκανε νόημα στην σερβιτόρα να φέρει στα παιδιά του μπιλιάρδου ότι πίνουν. Όλοι το ίδιο πίναμε.

Αρκετά αργότερα η βαριά σιδερένια πόρτα άνοιξε προς τα έξω. Η υγρή ανήσυχη ατμόσφαιρα του Σαββατόβραδου είχε δώσει τη θέση της σε άλλες καταστάσεις ανώτερες. Έξω φθινόπωρο. Με φύλλα στο δρόμο, με αέρα δροσερό, με ξεχασμένα ποδήλατα δεμένα σε υγρά δέντρα. Μέσα καπνός. Πολύς καπνός. Φασαρία, χαρτιά, λόγια, τσιγάρα, αφίσες, στέκες όλα σε αποχρώσεις του μαύρου και κόκκινου. Θα το ονόμαζα "Καζίνο" και θα έβαζα και νέον απέξω ν' αναβοσβήνει. Το μαγαζί ακόμα έσφυζε. Και η πόλη.

Λένος Χρηστίδης: "Τουφέκισμα!"

"Ο Λάμπρος καθόταν –όπως πάντα- δίπλα στο παράθυρο. Ένας βλάκας, στο ίδιο κουπέ, έτρωγε τ’ αυτιά του διπλανού του. Ήταν και οι δύο μεσήλικες, ο ένας ήταν ο κλασικός τύπος που τρώει τ’ αυτιά του διπλανού του στο τρένο και ο άλλος ο κλασσικός τύπος που ακούει με υποταγή και- μερικές φορές- με θαυμασμό. Και οι δύο είχαν ταιριάξει στους ρόλους τους.

-Μήπως νομίζετε ότι είμαστε κράτος; Όχι, κύριέ μου, δεν είμαστε. Δεν είμαστε, πάει και τελείωσε. Και δε θα γίνουμε ποτέ. Εγώ σου λέω: Διπλοπαρκάρει κανένας; Προσπερνάει αντικανονικά; Περνάει με κόκκινο; Τουφέκισμα ! Να σου πω εγώ –ξαναπαρκάρεις, κύριε; Όχι, πες…

Ο άβουλος κομπάρσος συγκατένευσε «έχετε δίκιο», ενώ ο Λάμπρος βασανιζόταν με το οξύμωρο σχήμα του τουφεκισμένου τύπου που προσπαθεί να ξαναδιπλοπαρκάρει, με τα αίματα να στάζουν στα καθίσματα και να παρακαλάει το όργανο: «Μόνο μισό λεπτάκι, κύριε τροχονόμε, μόνο μισό…».

Ο Λάμπρος κοίταξε έξω. Δε φαινόταν τίποτα.

-Καλή η δημοκρατία, δε λέω, αλλά τι να το κάνεις, ο Έλληνας θέλει βούρδουλα. Να γιατί δεν πάμε μπροστά. Και όχι μπροστά δεν πάμε, αλλά πάμε και πίσω. Κατά διαόλου πάμε. Στην κατοχή δεν είχαμε καθόλου λωποδύτες. Τώρα το ενενήντα τοις εκατό των νέων είναι χασισοπότες. Εγώ είμαι προοδευτικός –έχω πολλούς φίλους κομμουνιστές- αλλά το σωστό θα το πω: Επί χούντας ο κόσμος ευημερούσε. Δεν είμαι, δηλαδή, χουντικός και γνωρίζω ότι υπήρξαν διώξεις. Όμως, σε γενικές γραμμές, ο λαός ευημερούσε. Και αυτό τώρα αποκτάει μεγαλύτερη σημασία, γιατί σ’ το λέει άνθρωπος αντιστασιακός, ε ; Εγώ, δηλαδή, ήμουνα καραμανλικός, αλλά το ’81 ψήφισα ΠΑΣΟΚ, ε; Γιατί ήταν το καινούργιο, το μοντέρνο. Και κομμουνισμό θα ψήφιζα, αν χρειαζόταν. Αλλά τι τα θέλετε, κύριε, ο Έλληνας θέλει βούρδουλα.

Ο ακροατής ψιθύρισε ένα ακόμα «έχετε δίκιο» και μετά σώπασαν και οι δύο. [...] "

----------------------------

Απόσπασμα από το βιβλίο του Λένου Χρηστίδη: Bororo.

Την Είχα Άχτι, Την Είχα Άχτι, Τώρα Την Έχω Μόνο Σε Στάχτη

Ο Σταρόβας ξαναχτύπησε επροχθές. Ά, ρε Σταρόβα.

Σε ετοίμασα ένα ποτ πουρί, με μερικά απ' τα καλύτερά σου. Σ' ωραίος.

Και ένα κάπως μπαγιάτικο απόσπασμα από τις εκπομπές του Λαζόπουλου.

Τη Νύχτα Που η Κυνέρνηση Πήρε Ψήφο Εμπιστοσύνης...

...η αγωνία πολλών για το ματς Καβάλα - Παναθηναϊκός ήταν έκδηλη:

Νομίζω θα ρωτάμε: "Νύχτα πήρες ψήφο εμπιστοσύνης;"

ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι του Σπύρου Στάβερη από το Protagon.gr

Περίπου 20.000 Χρόνια Πριν

Οι προϊστορικοί μας πρόγονοι, πιο δυνατοί

Reuters

ΣΙΔΝΕΪ. Την ικανότητα να περάσουν στο τρέξιμο τον κάτοχο του παγκόσμιου ρεκόρ 100 και 200 μέτρων Ουσέιν Μπολτ είχαν πολλοί προϊστορικοί κάτοικοι της Αυστραλίας, ενώ νεαροί Τούτσι της Ρουάντας υποχρεώνονταν στις αρχές του 20ού αιώνα να πηδήξουν ψηλότερα από το σημερινό παγκόσμιο ρεκόρ άλματος εις ύψος των 2,45 μέτρων, συμμετέχοντας σε τελετή ενηλικίωσης. Κάθε Νεάντερταλ γυναίκα, δε, θα μπορούσε να νικήσει στο μπρα-ντε-φερ τον πρώην μπόντι μπίλντερ και σημερινό κυβερνήτη της Καλιφόρνιας Σβαρτσενέγκερ. Αυτούς τους ισχυρισμούς στηρίζει με επιστημονικά στοιχεία ο Αυστραλός ανθρωπολόγος Πίτερ Μακάλιστερ στο νέο του βιβλίο, με τίτλο «Manthropology», στο οποίο αποδεικνύει πόσο ανίσχυρος σωματικά είναι ο σύγχρονος άνθρωπος σε σχέση με τους εξελικτικούς του προγόνους. Αντλώντας στοιχεία από πολλές πηγές, ο Μακάλιστερ υποστηρίζει ότι οι Αβορίγινες που έζησαν πριν από 20.000 χρόνια στην Αυστραλία ήταν πιο ικανοί στα σημερινά ολυμπιακά αθλήματα από ό, τι οι σημερινοί κάτοχοι παγκόσμιων ρεκόρ.

Στα συμπεράσματα αυτά κατέληξε ο συγγραφέας έχοντας μελετήσει σειρά από απολιθωμένα ίχνη πατημασιών σε κοίτη ποταμού, που άφησαν έξι κυνηγοί πριν από είκοσι χιλιετίες. Ανάλυση των ιχνών ενός από τους κυνηγούς, που ονομάστηκε Τ8, έδειξε ότι έτρεχε με ταχύτητα 37 χλμ. την ώρα στη μαλακή ιλύ της όχθης του ποταμού. Ο Ουσέιν Μπολτ, για να σπάσει το ρεκόρ των 100 μέτρων με 9,69 δευτ., χρειάστηκε να τρέξει με 42 χλμ. την ώρα, ενώ οι προϊστορικοί Αβορίγινες με κατάλληλη προπόνηση και παπούτσια σπάικ θα έφθαναν τα 45 χλμ. την ώρα. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η γυναίκα Νεάντερταλ είχε 10% περισσότερη μυϊκή μάζα από τον σύγχρονο άνδρα. «Χάρη στη σωματική της δομή, με χαμηλό κέντρο βάρους και κοντούς βραχίονες χεριών, η γυναίκα Νεάντερταλ θα μπορούσε να πετάξει κάτω τον Σβαρτσενέγκερ, χωρίς δυσκολία», λέει.

Το βιβλίο του δρος Μακάλιστερ βρίθει και άλλων παραδειγμάτων: Οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι ολοκλήρωναν ενάμιση Μαραθώνιο κάθε ημέρα (90 χλμ.), κουβαλώντας βάρος σε εξοπλισμό μεγαλύτερο του ημίσεος του σωματικού τους βάρους. Ο μέσος Αυστραλός Αβορίγινας μπορούσε να εκτοξεύσει ξύλινο ακόντιο σε απόσταση 110 μέτρων, ενώ το παγκόσμιο ρεκόρ ακοντισμού είναι σήμερα 98,48 μέτρα.

------------------------

από την Καθημερινή.

Φινλαντ Χαζ Ιτ Ολ

«Νόμιμο δικαίωμα» η ευρυζωνική πρόσβαση για τους Φινλανδούς

Η Φινλανδία έγινε η πρωτη χώρα στον κόσμο που κατοχύρωσε ως νόμιμο δικαίωμα την πρόσβαση των πολιτών σε ευρυζωνικό Ίντερνετ.

Ξεκινώντας από τον ερχόμενο Ιούλιο, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών στη χώρα θα είναι υποχρεωμένες να παρέχουν στους 5,2 εκατομμύρια κατοίκους σύνδεση στο Διαδίκτυο ταχύτητας τουλάχιστον 1 Mbps. Ωστόσο, όπως επεσήμανε η Λόρα Βίλκονεν, σύμβουλος του υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών της Φινλανδίας, η ταχύτητα αυτή είναι το ενδιάμεσο στάδιο. Τελικός στόχος των αρχών, είναι μέχρι το 2015, οι Φινλανδοί να έχουν ταχύτητες πρόσβασης μέχρι και 100 Mbps.

«Θεωρούμε ότι είναι κάτι χωρίς το οποίο δεν μπορείς να ζήσεις στη σύγχρονη κοινωνία. Όπως οι τραπεζικές υπηρεσίες, το νερό ή το ηλεκτρικό ρεύμα, χρειάζεσαι σύνδεση στο Ίντερνετ», δήλωσε η Βιλκόνεν. Η χώρα είναι ούτως ή άλλως μια από τις πιο δικτυωμένες του κόσμου. Περίπου 95% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Η νέα νομοθεσία έχει στόχο την ανάπτυξη του Ίντερνετ και στις αγροτικές περιοχές, όπου γεωγραφικοί και μορφολογικοί παράγοντες έχουν περιορίσει την πρόσβαση μέχρι σήμερα.

Η στάση της Φινλανδίας υποστηρίζεται και από τον ΟΗΕ, που ωθεί έντονα την ιδέα κατοχύρωσης της πρόσβασης στο Ίντερνετ ως ανθρώπινο δικαίωμα. Τον Ιούνιο, το ανώτατο δικαστήριο της Γαλλίας έκανε λόγο σε αυτό το διακιώμα, η Φινλανδία ωστόσο πραγματοποιεί το παραπάνω βήμα κατοχυρώνοντας νομικά και την ταχύτητα πρόσβασης.

Από την άλλη, οι ΗΠΑ είναι η μόνη βιομηχανοποιημένη χώρα χωρίς εθνική πολιτική προαγωγής του ευρυζωνικού Ίντερνετ, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη. Το 46% των νοικοκυριών στη χώρα που βρίσκονται στην ύπαιθρο, δε διαθέτουν ευρυζωνική πρόσβαση, ενώ η χρήση εξαρτάται άμεσα από το εισόδημα. Τον Φεβρουάριο, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών των ΗΠΑ, αναμένεται να καταθέσει πρόγραμμα ανάπτυξης της ευρυζωνικότητας στο κογκρέσο. Σύμφωνα με την επιτροπή, η επέκταση των υπηρεσιών υψηλών ταχυτήτων πρόσβασης θα απαιτήσει επενδύσεις 350 εκατομμυρίων δολαρίων, ποσό υπέρ-πολλαπλάσιο από τα 7,2 εκατομμύρια δολάρια που είχε υπολογίσει η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα για το έργο.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες CNN

--------------------------------------------------------

Ένα χειροκρότημα για τους φίλους μας τους φινλανδούς. Πριν σπεύσετε να βάλετε το διαβατήριο στο στόμα και να φορτωθείτε τις βαλίτσες σας στην πλάτη και αποδημήσετε, ρίξτε μια ματιά μόνο στο τι πρέπει να έχετε στον νου σας και τι μπορεί να σας συμβεί... και μετά πατήστε play στο παρακάτω υπέροχο τραγουδάκι από τους Monty Pythons. Πιο επίκαιρο από ποτέ.

Τα πραγματικά Αποτελέσματα των Εκλογών

Ο Νίκος έχει απόλυτο δίκιο. Κοίτα να δεις. Νίκο σου έκλεψα το διάγραμμα.

Αβραμόπουλος, και το Μοναστηράκι

Η σημειολογία του Αβραμοπουλισμού

Εντυπωσιάζομαι.

Παρατηρώ τον Αβραμόπουλο στο διάγγελμά του. Μα πιο πολύ παρατηρώ το σκηνικό του διαγγέλματος. Αριστερά, ο Καραμανλής (ο παλιός, ο εθνάρχης). Δυο λουλούδια. Έξι βιβλία. Πίσω η Ακρόπολη, μία ελληνική σημαία, ένα περιστέρι που κρατάει με το ράμφος του την ελληνική σημαία και μια Παναγιά. Και μπροστά μια γυάλινη σφαίρα.

Εντυπωσιάζομαι. Και λυπάμαι γιατί η Νέα Δημοκρατία είναι μεγάλο κόμμα εξουσίας.

------------------------------------

από το Protagon.

Θα μπορούσε να είναι κι έτσι, οπότε μην γκρινιάζουμε:

ή να φαίνεται έτσι:

κι έχω και μια πρόταση για τον πίνακα πίσω, αυτό είναι λίγο ντεμοντέ και θα κάνει και άνοιγμα προς το λάος με τον δικό μου:

Ωχ, τι άλλο θα δούμε...

ping Berlin

Ο κύριος που μπήκε είχε περίεργη κόμμωση. Η πόρτα του τραίνου έκλεισε με θόρυβο πίσω του. Ενώ τα μαλλιά του θα τα έλεγες πάνω και πλάγια κοντά, είχε μια χαίτη που ξεκινούσε από το ψηλότερο σημείο στο πίσω μέρος από το κεφάλι του και κατέβαινε μέχρι τους ώμους. Φορούσε λερωμένο τζιν μπουφάν και κρατούσε ένα μπουκάλι μπύρας. Ακούμπησε στο τζάμι, προσπαθώντας να αποφύγει την λασπωμένη ρόδα του ποδηλάτου της δεσποινίδος που ήταν δίπλα του. Εκείνη φορούσε μαύρο τζιν, γκρι μπλουζάκι και μάλλινη μαύρη ζακέτα. Το ποδήλατο ήταν παλιό, αλλά καλοδιατηρημένο. Ένα σίγουρα χαζό ξανθό παιδάκι χαμογελούσε ευτυχισμένο στην διαφημιστική αφίσα που ήταν κολλημένη πάνω στο τζάμι. Μας λέει, φάτε Kinder, κάνει καλό. Ξέρουμε.

Το βαγόνι γέμισε γρήγορα, αλλά όχι ασφυκτικά. Σε μια διαδρομή 5-6 στάσεων, είχαν ακουστεί 4 διαφορετικές γλώσσες, οι πιο πολλές ευρωπαϊκές. Θα αφήσω το μαγνητόφωνο εδώ, στο βαγόνι, και θα κατεβώ. Θα το μαζέψω αργότερα που θα έχει ακούσει πολλά. Ήδη νομίζω έκατσα πολύ, έξω δείχνει να έχει ενδιαφέρον και δεν θα ελέγξω την παρόρμηση.

"Nächste Station: Alexanderplatz".

Β' Αθηνών

Αποτελέσματα ανα δήμο, στην περιφέρεια της Β'Αθηνών. Από εδώ.
Παπάγου, Νέο Ψυχικό, Ψυχικό, Φιλοθέη και δήμοι Πεντέλης, Κηφισιάς κι Εκάλης. Φυσικά και δεν είναι αμφιμονοσήμαντη η σχέση δήμου και αποτελέσματος αλλά σαν απλή επιφανειακή παρατήρηση, είναι κάπως... αναμενόμενο;

Εμείς οι Ναυτικοί

Σεισμός Ινδονησίας

φωτογραφίες

Οι Λέρες Και Ο Πουρές

Το παθαίνετε και εσείς αυτό να σας φαίνοντα όλα τόσο μα τόσο ελεϊνά που πραγματικά να μην ξέρετε ποιον να βρίσετε πρώτο; Με ποιό κοσμητικό επίθετο να ξεκινήσετε;

Ο Α' είναι εκδότης εφημερίδας που με βρωμερό τρόπο στηρίζει ανοικτά τη ΝΔ (Ρίζος) αλλά εξακολουθεί να αυτοαποκαλείται μέσο ενημέρωσης. Ο Β' είναι πρώην υπουργός και βουλευτής της ΝΔ που δεν ήταν στα ψηφοδέλτια. Και ήρθε να μας αποδείξει το Μαξίμου διαπλεκόμενο το οποίο επί 12 και πλέον χρόνια τον κάλυπτε και αυτός το στήριζε ως αντάλλαγμα. Και όταν στα ψηφοδέλτια δεν ήταν το ονοματάκι του (Τσιτουρίδης) βγήκε και καμάρωνε σα γύφτικο σκεπάρνι στο όνομα του ριζοσπαστισμού του '97 που χάθηκε. Η Γ' είναι μια ηλίθια με βαμμένα νύχια (Παπακώστα) που δεν την ψήφισαν και θυμήθηκε πως "οι διαπλεκόμενοι της ΝΔ πήραν την ψήφο του λαού και εμείς οι τίμιοι μείναμε απ'έξω". Συντονιστής; Το πιο βρωμερό απ' τα σκουλήκια, ο Βαρούχας της πολιτικής, η μεγαλύτερη λέρα, ο πασοκικός πουρές, ο απλός αγνός αμίλικτος ΒΛΑΚΑΣ, αυτός που πιστεύει πως το ΕΘΝΟΣ είναι όσο αντικειμενικό είναι το BBC και τα σάλια του στάζουν στο πάτωμα όταν βλέπει δημοσκόπηση: Ο Πρετεντέρης.

Ο χειρότερος από όλους; Εγώ. Που κάθομαι και τους ακούω να μιλάνε με αυτά τα "οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας", τα "με το βλέμμα στην επόμενη μέρα" και τα πρετεντερικά "πιστέυετε δηλαδή πως ο λόγος που χάσατε τις εκλογές ήταν το timing;", χωρίς να σπάω την τηλεόραση.

Κατακάθια. Παράσιτα. Καρεκλοκένταυροι. Καθίκια. Λέρες. Λέρες. ΛΕΡΕΣ!