Καλό Πάσχα

Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μιά σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

"[..] "Πήρες τα χάπια σου Τάκη;" είπε η κυρία Άννα και έβαλε το τελευταίο ποτήρι να στεγνώσει. "Τα πήρα η ώρα εννιά" είπε ο κύριος Τάκης χωρίς να γυρίσει το βλέμμα του. Η κυρία Άννα έσφιξε λίγο την ζώνη από την ρόμπα της, και μετά με ένα πανάκι καθάρισε τα τελευταία νερά πάνω στον πάγκο. Ο κυρ Τάκης ήταν καθιστός στον καναπέ σε θέση ορθή, περήφανη. Φορούσε φαρδιές μπορντώ παντόφλες και πράσινη πυτζάμα. Στα αριστερό του χέρι κρατούσε ένα φτηνό κομπολόι που 'χε από πάντα και κάθε τόσο έκανε μια κίνηση μικρή, ίσα να ακουστούν οι χάντρες πως χτυπάν.

Η κυρα Άννα περπάτησε γύρω από το χαμηλό τραπεζάκι και πέρασε στην αλλη μεριά του καναπέ, στη θέση της. Έφτιασε το μαξιλάρι στη μέση της και διόρθωσε το κέντημα της πλάτης του καναπέ.

Κοιτούσαν και οι δύο τηλεόραση υπο το δυνατό φως του πολυελαίου που τύφλωνε το δωμάτιο.

"Ψυχαγωγικό πρόγραμμα" το βράδυ της Ανάστασης. Η Φάνη Πετραλιά χόρευε το ζεϊμπέκικο της ευδοκίας όπως αυτό παίχτηκε από μια πλήρως καλωδιωμένη ορχήστρα με φόντο ένα ροζ πάνελ. Τα ηχεία δονούσαν, τα μπουζούκια γκάριζαν και οι διάφοροι celebrities κουνούσαν επιβεβαιωτικά το κεφάλι για το μεγαλείο του ζεϊμπέκικου. Τι λάμψη, τι επιτυχία.

Ο Κυρ Τάκης στήριχτηκε στον αγκώνα του με το χέρι να στηρίζει το ρυτιδιασμένο του πρόσωπο. Οι βαθειές ρυτίδες δεν άφηναν να πεις αν τα μάτια ήταν μισόκλειστα ή κλειστα. Περασμένη η ώρα. Η κυρα Άννα είχε στυλώσει το βλέμμα στην τηλεόραση. Σταθερό, βαθύ άλυτο βλέμμα.

Η ώρα κυλούσε, σα μέλι. Απλωνόταν στο δωμάτιο. Η Ιερουσαλήμ δονούσε. Στην Ερμούπολη οι δύο λόφοι φώτισαν μαζί με χιλιάδες κεριά και πρόσωπα.

Ο κυρ Τάκης αποκοιμήθηκε, στηριζόμενος στον αγκώνα. Η κυρία Άννα τον κοίταξε και κούνησε τρυφερά το κεφαλι. Χαμήλωσε τη φωνή της τηλεόρασης και στάθηκε εκεί, να κοιτάζει τις εναλλασόμενες εικόνες.[...]"

-------

Καλό πάσχα σε όλους.