ping Berlin

Ο κύριος που μπήκε είχε περίεργη κόμμωση. Η πόρτα του τραίνου έκλεισε με θόρυβο πίσω του. Ενώ τα μαλλιά του θα τα έλεγες πάνω και πλάγια κοντά, είχε μια χαίτη που ξεκινούσε από το ψηλότερο σημείο στο πίσω μέρος από το κεφάλι του και κατέβαινε μέχρι τους ώμους. Φορούσε λερωμένο τζιν μπουφάν και κρατούσε ένα μπουκάλι μπύρας. Ακούμπησε στο τζάμι, προσπαθώντας να αποφύγει την λασπωμένη ρόδα του ποδηλάτου της δεσποινίδος που ήταν δίπλα του. Εκείνη φορούσε μαύρο τζιν, γκρι μπλουζάκι και μάλλινη μαύρη ζακέτα. Το ποδήλατο ήταν παλιό, αλλά καλοδιατηρημένο. Ένα σίγουρα χαζό ξανθό παιδάκι χαμογελούσε ευτυχισμένο στην διαφημιστική αφίσα που ήταν κολλημένη πάνω στο τζάμι. Μας λέει, φάτε Kinder, κάνει καλό. Ξέρουμε.

Το βαγόνι γέμισε γρήγορα, αλλά όχι ασφυκτικά. Σε μια διαδρομή 5-6 στάσεων, είχαν ακουστεί 4 διαφορετικές γλώσσες, οι πιο πολλές ευρωπαϊκές. Θα αφήσω το μαγνητόφωνο εδώ, στο βαγόνι, και θα κατεβώ. Θα το μαζέψω αργότερα που θα έχει ακούσει πολλά. Ήδη νομίζω έκατσα πολύ, έξω δείχνει να έχει ενδιαφέρον και δεν θα ελέγξω την παρόρμηση.

"Nächste Station: Alexanderplatz".