Σάββατο σήμερα και δεν θα παραλείψω.
Όχι επειδή είναι Σάββατο. Γενικώς. Δεν παραλείπω.
Εντώ στο Ελλάντα είναι αποκριά. Τα γκνωστά, έξοδος - μασκαριλίκια - κανατσίπουρο - μασκαριλίκια - σταθμός - βροχούλα - σπίτι λιώμα - Δευτέρα - ξερή λαγάνα καθότι απόγευμα - τουρσί - και κοντοσούβλι στο Μέτσοβο για να ξορκίσουμε τη μέρα - επιστροφή.
Ελοιπόν εφέτο, ετίποτα από όλα αυτά. ''Θα κάτσω σπίτι, θα αράξω σπίτι, κι αμα πεινάσω, τηγανίζω κανα αυγό, και όταν χτυπάει το τηλέφωνο, θα το κοιτάω και δεν θα απαντώ, γιατί όταν χτυπάει το τηλέφωνο 9/10 είναι για κακό.''
Και μετά τον Λουκιανό σοβαρεύουμε τάχιστα, και περνάμε στο συγκρότημα απο την Πάτρα και στο Life after Life απο τον δίσκο τους ''2'' που είναι ολήκληρος online στην σελίδα τους. Είναι το πρώτο τραγούδι του δίσκου. Βζζζζζτ, τσκ. Πλέυ. Καλή ακρόαση.
''Abbie Gale'' στο ''Life after life''
Erase the time, erase the place
get on the phone
get to your knees
tonight
The lonely moon
you’re going to
the grief is here to stay
Hold like a man
and cry as a woman
Oh, are you really gone?
You know I think
there must be Life after Life
dear Son
And Death after Death
like there’s Day after Day
and Night after Night
Tonight
4 comments:
Δεν ξέρω για τα εν λόγω τραγούδια, αλλά ο γραφικός σχεδιασμός του εξωφύλλου είναι πραγματικά απίστευτος.
Καλά να περάσεις.
Και το περιεχόμενο είναι πολύ καλό.
Καλά να περάσεις και εσύ!
Η πρώτη παράγραφος μοιάζει βγαλμένη από Βιβλίο του τιτανομέγιστου.
Επηρεάστηκα. Συγγνώμη. Απάτη. Μεγάλη η χάρη του.
Post a Comment