11,431 τον Ψήφισαν

Εύχομαι να τη βλέπει με το κυάλι την επόμενη φορά τη Β' Αθήνας. Και να του δώσουνε και μια άδεια ταξί, μην πάει χαμένος.

Παραλήρημα: "Ο Κίμων"

Πως είναι δυνατόν να πάρω στα σοβαρά το timing και το περιεχόμενο της συζήτησης που άνοιξε για τις Γερμανικές αποζημιώσεις που ποτέ δεν δόθηκαν στο Ελληνικό Κράτος και στις οικογένειες των θυμάτων (!) για την ζημιά του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου; Είναι ξεφτίλα! Είναι η απόδειξη της ευτέλειας του μέσου παπάρα Έλληνα που πρέπει να στοχοποιήσει το κακό όταν ξέρει πως ο ίδιος είναι η πηγή όλων των δεινών που αντιμετωπίζει. Αν δηλαδή η Μέρκελ δεν αντιμετώπιζε εσωτερικά πολιτικό πρόβλημα και μπορούσε ανοιχτά να υποσχεθεί στήριξη (πολιτική και οικονομική) στην Ελλάδα, τότε τι θα άλλαζε ρε μπαγλαμά; Τότε η καλή μας θεία Γερμανία με τις εγγυήσεις της αγοράζοντας τα (καταδικασμένα) κρατικά μας ομόλογα δεν μας χρωστάει από το 1940 λεφτά; Από το 1940 μέχρι σήμερα γιατί έχουμε τόσο αδρανήσει επ'αυτού και ερχόμαστε τώρα να ζητήσουμε τα ρέστα; Να σου πω τι είμαστε; Θα σιχαθείς τον εαυτό σου. Δε σε λυπάμαι όμως, σου αξίζει. Η κάθε μας κραυγή για να μας δώσουν τα "χρωστούμενα" φράγκα από την κατοχή, η κάθε επιχειρούμενη στρέβλωση της πραγματικότητας με τους Έλληνες και καλά τον περήφανο λαό που είχε την ατυχία να τον κακοδιαχειριστούν τα τελευταία 30 χρόνια και την Γερμανία τον αμετανόητο ναζιστή που δεν μετανοιώνει που εκτελούσε αβέρτα γυναικόπαιδα σχηματίζει από ψηλά έναν γιγαντιαίο Κίμωνα Κουλούρη να διαφαίνεται έτοιμο να βάλει τα κλάματα για το προσωπικό του δράμα και την κατάφορη αδικία που βιώνει.

Αγαπητέ μου παπάρα, κούνα την γκλάβα σου. Δεν φταίνε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και συνδικάτα, φταίς εσύ ρε κερατά που τους ψήφισες για να βολευτείς εσύ, για να βολέψεις το παιδί σου, για να πάρεις δάνειο, φταις εσύ που σου έδιναν τα ψηφοδέλτια κλειστά και σταυρωμένα έτοιμα για να τα αφήσεις στη σχισμή της κάλπης μαζί με το δικαίωμα στην γκρίνια. Δεν έχεις λοιπόν κανένα δικαίωμα να μας σπάς τα μπομπόλια τώρα γκρινιάζοντας και επινοώντας στρατηγούς ανέμους και εξωτερικούς εχθρούς για να δικαιολογήσεις την χρόνια ολιγωρία σου. Αν μη τι άλλο, μην καταφέρεσαι στο πιο κομπλεξικό κράτος του κόσμου για τον πόνο που προκάλεσε πριν 70 χρόνια. Τόσο, που ντρέπεται να σηκώσει την σημαία στα δημόσιά του κτίρια και στο οποίο βράζει μια από τις ποιο παραγωγικές και πολυπολυτισμικές μητροπόλεις του κόσμου, το Βερολίνο. Αντίθετα, γίνε για μια φορά στη ζωή σου ακέραιος στις συναλλαγές σου με το κράτος και στα τσιλιμπουρδίσματά σου με την Ιστορία. Βόηθα να σηκωθεί το ρημάδι από τη λάσπη και μετά ρίχτου μπουνιά με όλη σου τη δύναμη που σε έβαλε τόσα χρόνια σε αυτό το τρυπάκι.

Αλλιώς... τυλίξου στη γαλανόλευκη σου, και θυμήσου τις ένδοξες στιγμές σου φορώντας τσαρούχια στην Ομόνοια ζητοκραυγάζωντας για τον Γερμανό προπονητή που κατάφερε να δαμάσει την "ελληνική ψυχή" και θρέψε το φιλανθρωπικό σου προφίλ στέλνοντας συγκινημένος στην Αϊτή 100 ευρώ γιατί ήταν οι πρώτοι που αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Ελληνικού Κράτους το '21. Είσαι πολύ σκάρτος ρε φίλε.

Hell, It's about time.

Ωραίες οι Κυριακάτικες εφημερίδες. Καταφέρνουν να σου βγάλουν την πιο αθώα γουλιά καφέ της βδομάδας από τη μύτη. Το παραπάνω κολλάζ είναι μόνον από σημερινές εφημερίδες. Είναι απίστευτο. Δήλωση της βδομάδας, αυτή του Κ. Μητσοτάκη: "Δεν με φοβίζει ο θάνατος". Ουδέν σχόλιον, ελπίζω να μην πέσει ο blogger με αυτά και με αυτά.

Ξημερώνει

Πολλές φορές βαριέται, ε αυτήν εδώ τα δίνει όλα ο μπαγάσας.

Καλαμούκης και Ελληνοφρένεια: Ενστάσεις

Ακούω σχετικά συχνά την ραδιο-φονική εκπομπή του Σκάι 100.3 "Ελληνοφρένεια" τα μεσημέρια στις 13.00 - 14.00. Ο Θύμιος Καλαμούκης και ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης λένε λένε λένε, ρίχνουν αποσπάσματα κι από άλλους, μαλακίζονται με τον κόσμο που παίρνει τηλέφωνο και άλλα ωραία. Πολλές φορές που δεν την πετυχαίνω την ώρα που παίζει, την ακούω μέσω του πολύ ωραίου site του skai.gr.

Κάποτε τους άκουγα και γέλαγα, πλέον τους ακούω επειδή με εκνευρίζουν.

Πρώτα πρώτα, αντί να παραθέσουν δηλώσεις των πολιτικών προσώπων ως έχουν, που βγάζουν άπλετο γέλιο από μόνες τους με τις αντιφάσεις και τα ατοπήματά τους, πάνε ένα βήμα παρακάτω και κάνουν σύνθεση, τις παραποιούν, κόβουν και ράβουν όπως βολέψει για να ειπωθεί μια μαλακία από κάποιο υποτίθεται σοβαρό πρόσωπο. Η εν λόγω μαλακία καταλήγει να είναι αισχρή για να βγάλει γέλιο. Πρέπει απαραιτήτως να βγει ο Παπανδρέου και να λέει "Σας γαμάω!" για να γελάσει ο κόσμος; Ή η Μπακογιάννη να λέει "Έκλασα, από τον πολύ πόνο". Μάλλον. Θα μου πεις: Εσύ γιατί θίγεσαι; Δεν θίγομαι ούτε γιατί είμαι ή δεν είμαι υποστηρικτής του οποιουδήποτε πολιτικού (ίσα ίσα για τους περισότερους διατηρώ κι εγώ αυτή την μοδάτη απαξιωτική άποψη), αλλά μου τη δίνει που ενώ υπάρχουν δεκάδες δηλώσεις που προκαλούν γέλιο ως έχουν κάθονται και παράγουν βρώμα για να γελάσει ο κόσμος. Επιτηδευμένα, άτεχνα, φτηνά.

Έπειτα, ο Θύμιος. Το παλικάρι - όσο κι αν δεν το συνειδητοποιούμε - είναι 44 χρονών. Ο μπαρμπα Καλαμούκης λοιπόν παρά τα 44 χρόνια του μιλάει σαν ένας φιλότιμος, ταπεινός, πρωτοετής σε ελληνικό πανεπιστήμιο κνίτης. Με τις παρωπίδες του, με την πάντα φρέσκια θεωρητική του γνώση και τα μανιφέστα του, πάντα έτοιμος να ειρωνευτεί οποιονδήποτε με τον οποίο δεν συμφωνεί, και σταθερά αμολάει που και που το γνωστό ημιτελές νοσταλγικό σχόλιο περί υπαρκτού σοσιαλισμού... Είναι ο Πρετεντέρης του Πολιτικού του χώρου και χαίρει εκτίμησης καθενός που μοιράζεται μαζί του το μότο "ΠΑΣΟΚ, ΝΔ τα ίδια σκατά είναι όλοι" (Για να μην θυμηθώ το "Στην Κασσάνδρα κατουράτε, στη Βόλβη την πετάτε!" και το "Από το ίδιο βαρέλι!"). Ο Καλαμούκης λοιπόν σπεύδει να στηρίξει το δίκαιο αγώνα των αγροτών και να ειρωνευτεί (και να βρίσει στην πορεία) αυτόν που δηλώνει πως "αν είναι να βγεί η Ελλάδα από το αδιέξοδο, ας κόψουν κι από το δικό μου εισόδημα!". Εκεί αστοχεί δυστυχώς. Εκεί θέλω να σπάσω το ραδιόφωνο. Όσο κι αν ο άλλος άνθρωπος δεν έχει ενημέρωση για το τι οδήγησε την Ελληνική οικονομία ως εδώ, το οτι προσφέρεται να βοηθήσει και ο ίδιος με όποιον τρόπο έχει είναι απλός, καθαρός, ευγενής πατριωτισμός. Και η Ελληνική αριστερά ακούει πατριωτισμός και βγάζει φασιστικά σπυριά. Είναι ένα μάθημα που το έχουν παρακολουθήσει μόνον ηγετικά στελέχη της αριστεράς (για να μην υποπέσουν σε αντίστοιχα ατοπήματα δημοσίως) ή το έχουν βιωματικά κτήμα τους τα ιστορικά της στελέχη. Ο Καλαμούκης; Στον κόσμο του. Στον ιδιοτελή, παρτάκικο, κτηνώδη ατομικίστικο κόσμο του. Και όλα αυτά; Πασπαλισμένα με τα περι κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας και υπό το πρίσμα ενός σκονισμένου και βαλσαμωμένου Ριζοσπάστη που ίσως ακόμα μετά την εκπομπή να βγαίνει πόρτα πόρτα στην Καισαριανή για να τον πουλήσει. Το μόνο που δεν του καταλογίζω είναι υστεροβουλία. Αυτά πιστεύει, αυτά λέει. Σε αυτό τον εκτιμώ. Αλλά και παυω να ελπίζω πως η σάτυρά του - που τυχαίνει μεγάλης αποδοχής κατά τα άλλα - θα γίνει πιο ώριμη, πιο αποστασιοποιημένη από όλα και δεν θα συνεχίσει να είναι πλήρως ταυτισμένη με την γραμμή Περισσού.