Έτσι θα ακουγόντουσαν αν είχαν ήχο οι μέρες αυτές. 4 μέρες απεργίες οι δημοσιογράφοι, 4 μέρες χωρίς ειδήσεις, χωρίς Πρετεντέρη και Μπάμπη Παπαδημητρίου, χωρίς Χασαπόπουλο και Τρέμη, χωρίς Λιαρέλλη, Στάη και Χατζηνικολάου.
Οι εφημερίδες της Κυριακής την Πέμπτη, τα ραδιόφωνα μόνο μουσική, η θερμοκρασία ανεβαίνει και το Debtocracy στον αέρα:
Έξω λοιπόν. Όλοι. Η πόλη μυρίζει νεράτζια και κάτουρα. Κι όλοι εμείς; Μαξιλάρι. Κι έχουμε και τις γραμμές στο πρόσωπο, τα μαλλιά ανακατεμένα και τα μάτια πρησμένα. Ύπνος αδερφάκι μου, πολύς ύπνος.
Κλωτσώ τραγούδι και φεύγω:
The Clash - Guns of Brixton from Renan Godoy on Vimeo.
1 comment:
Αίσχος το debtocracy.
Για να μην τα επαναλαμβάνω, ακολούθα τη συζήτηση εδώ:
http://ellinaki.blogspot.com/2011/04/debtocracy.html
Post a Comment