Στρόβιλοι στρόβιλοι στρόβιλοι
αποκόλληση απο το έδαφος
σαν απ' το χάδι της.
Αιθέρια ηλιόλουστη περιστροφή
ζεστά πλακάκια, τριβή μηδενική
σας βλέπω
Το ακορντεόν επιβραδύνεται
όπως εκείνη σφάλισε τα μάτια
doppler
και οι φωνές.
Πιό ψηλά, πιό ψηλά
ράγισε η θέα, σε γκρι ταράτσες
το δάκρυ της, το πρόσωπό της
του ήλιου αχτίδες σκονιστές
ξέρει.
Μ' ένα πινέλο θα έβαφα αερόστατα
σαν μπαλόνι παιδικό, σαν χαμόγελο
ανεβαίνω
και χάνομαι.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment