Στο Λονδίνο: Σε Παγκάκι;

Ο Χ. ο Κ. και ο Μ. ήμασταν σε μια πλατεία που τελείωνε σε -ster. Manchester, Westminister, Leicester δεν θυμάμαι και δεν έχει σημασία. Ήταν Δεκέμβρης, και, όπως είναι φυσικό, στο Λονδίνο διανύαμε την τελευταία φάση του εμπορικού προϊόντος που λέγεται Χριστούγεννα. Christmass και έτσι. Επειδή όμως, ανάμεσα στα άλλα, είμαστε και ξύπνιοι και ξέρουμε να "απολαμβάνουμε τα αγαθά του καπιταλισμού χωρίς να χάνουμε από τα μάτια μας το όραμα της αταξικής κοινωνίας" -αν με εννοείτε- το καταφχαριστιόμασταν το νταβαβτούρι. Την Όξφορντ street την είχαμε οργώσει πάνω-κάτω τόσες φορές που βρίσκαμε και γνωστούς. Ένα απόγευμα βρήκε ο περιπλανώμενος Χ. τον περιπλανώμενο Κ. και από την πολλή χαρά για την μοιραία τους συνάντηση στο Λονδίνο βρήκανε ακόμα μια αφορμή για να πάνε για μπύρες.

Focus. Πλατεία Ster. Πρώτο βράδυ Λονδίνο. Βαλίτσες κλειδωμένες σε ένα υπόγειο ενός Hostel στο Soho παρακαλώ, μια που εκεί είχαμε βρει-κλείσει και προπληρώσει δωμάτιο για αύριο και μετά. Σήμερα βράδυ τίποτα. Πουθενά. Ήταν και ένα παλικάρι μαζί νωρίτερα, ο Alessandro που ήρθε μόλις από την Ιταλία να βρει την τύχη του στο Λονδίνο χωρις να μιλάει αγγλικά και μας κόλλησε κοτσαδόρος στο σταθμό των τραίνων και χάσαμε πολύ χρόνο. Δεν γλυτώσαμε το διπλωματικό επεισόδιο. Εμείς 3 και αντικοινωνικοί, αυτός ένας και κοινωνικός. Εμείς με σπαστά αγγλικά και αυτός με τέλεια Ιταλικά. Δεν υπήρχε περίπτωση να ορκιστούμε σήμερα παντοτινή φιλία με τρίτους. Είχαμε προβλήματα να λύσουμε. Ο Χ. ανέλαβε την βρωμοδουλειά κάπου κοντά στο Πικαντίλι, είδε και το Burger King από μακριά και κάποια ενστικτώδης ανάγκη ξύπνησε μέσα του κάνοντας πολύ απλά τα πράγματα. Στην ουσία ο νεαρός συμπατριώτης του Παλομπαρίνι -του έμοιαζε λίγο στο πιο κοντό- είχε αποφασίσει αυτοβούλως οτι όλοι μαζί σαν παλιοπαρέα θα μοιραστούμε ένα τετράκλινο και το βράδυ θα τον κεράσουμε και μπύρες. Λοιπόν είμαστε καλοί άνθρωποι αλλά και οι καλοί άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να είναι καμιά φορά και λίγο αντικοινωνικοί. In a nutshell, βρωμοδουλειά.

-Alex let me ask you something.
-Si?
-Do you have anywhere to stay tonight?
-No, I, not. Not place to stay.
-Μάιστα. We are going to a friend's house now. Maybe we will stay there, maybe not. You won't,
τον πυροβόλησε εν ψυχρώ το κάθαρμα. See you around, προσέθεσε.

Οι ερινύες ωσάν άλλα νάζκουλ τίναξαν τα φτερά τους ψηλά πάνω από τα κεφάλια μας και για να τις αποφύγουμε μπήκαμε στο Burger King. Μετά από σύντομο ξόδεμα το -ευμετάβλητο- βάρος μας σε χρυσάφι, φτάσαμε σε αυτήν την καταραμένη πλατεία Ster.

Εκεί έπρεπε να βρεθεί μια λύση, στο ερώτημα τι θα απογίνουμε σήμερα το βράδυ. 2 παγκάκι, ένας όρθιος. Χέρια στις τσέπες και περισυλλογή. Δίπλα μας ένα carousel στριφογύριζε εκνευριστικά ευτυχισμένα παιδάκια.

-"Έξω ρε σεις", Είπε ο Μ.
-"Τι έξω ρε;" εξανέστη ο Κ.
-"Σιγά! θα βγούμε, σε 1-2 μαγαζιά, κι όσο να βαρεθούμε, νά το, ξημέρωσε. Πρωί στις 9 πάμε στο Hostel να μπουμε στο δωμάτιο, όπως μας είπαν, και ξεραινόμαστε." ξανά ο Μ.
-"Μόνο έτσι", συγκατάνευσε ο Χ.
-"Δεν είστε καλά ρε, αλλά τι να σας πω. Έξω; Έξω."

Τα παιδάκια χαμογελούσαν. Που να 'ξεραν. Τα μυαλά μας στριφογύριζαν μαζί με το Carousel.

-"Τι ώρα είναι;", είπε ο Χ.
-"Κοντεύει οκτώ", είπε ο Κ.
-"Δηλαδή στην Αθήνα είναι δέκα", παρατήρησε ο Μ. που είχε χωρίσει πρόσφατα.
-"Στην αθήνα ας είναι ότι θέλει", τον νουθέτησε ο Κ.
-"Μακάρι να ήταν και εδώ δέκα...", σχολίασε ο Μ. κοιτώντας προς την Αθήνα.

Ο Κ. και ο Χ. κοιτάχτηκαν με απελπισία.
Ο Μ. μετέφερε το βλέμμα του από την Αθήνα στο Λονδίνο σταματώντας σε όλες τις πόλεις της νοητής αυτής γραμμής, μήπως και συνειδητοποιήσει την απόσταση. Φτάνοντας στην πλατεία Ster προσέθεσε:

-"Για να μην περιμένουμε τόσες ώρες το λέω ρε".

Οι ήρωες μας ήταν αποκαμωμέμοι. Plan B. Χαρτί από τσάντα με τηλέφωνα από φτηνά ξενοδοχεία και Hostel. Όλα γεμάτα σύμφωνα με τον άλλο Χοστελά αλλά τι να γίνει έπρεπε να προσπαθήσουμε. Ως ειδήμων στις βρωμοδουλειές, ο Χ αρπάζει το τηλέφωνο του Μ. Την συσκευή.

Attempt 1.

-Χαλόου, γες, we 3 persons, want a room tonight... ναι... εεε... γες, only tonight. We are in -ster sqare and we want something near...Is there anything somewhere near? αααα ok, ok, bye.

"Πίπολ ρε χαμένε, τι πέρσονς του πες;"
"Γκόμενα ήταν", αρκέστηκε να πει ο Χ.
Τίποτα. Χαμογελάσαμε, με αμηχανία, αναμένοντας την...

Attemp 2.

-Χαλόου, we 3 people (κλεινεί μάτι ο αναιδής) γες, want a room φορ tonight. We are in -ster sqare, is there anything somewhere near??? χμμ. Οκ, bye.

Ένα δευτερόλεπτο απογοήτευσης και ξανά και ξανά και ξανά....

... Ωσπου:


-Γιες, χαλόου we 3 persons, (ο παιχνιδιάρης) γες, want a room φορ tonight. We are in -ster sqare, is there anything somewhere near....

ο Χ. μας κοίταξε και χαμογέλασε απόκοσμα.

.....or far?????

Υπήρχε τελικά κάτι όχι πολύ φαρ.
Με μια λιμνούλα δίπλα, ωραία ήταν.
Κοιμηθήκαμε με τα ρούχα.
Όταν ξυπνήσαμε ήταν άλλος ένας τύπος στο δωμάτιο.
Διάβαζε την βίβλο. Του είπαμε γεια. Αλλά δεν απάντησε.
Περίεργο το Λονδίνο.