Ένα Ρουμπαγιάτ: Ομάρ Καγιάμ

Alike for those that for today prepare,

And those that after tomorrow stare,

A Muezzin from the Tower of Darkness cries

“Fools! Your Reward is neither Here nor There”

υγ. Άντε και του χρόνου, με υγεία.

Caruso, από την Λάρα Φαμπιάν

Εκπληκτική. Δεν την ξέρω, δεν την είχα ξανακούσει. Το μόνο που ξέρω είναι πως ανατρίχιασα. Πολύ.

Τι Ψάχνεις Στο Google

Πατάω "Α", δίνει Ασέπ.

"Β", Βιογραφικό σημείωμα

"Γ", γραφείο πρωθυπουργού

"Δ", διορισμός

"Ε", επίδομα αλληλεγγύης

"Ζ", ζώδια

"Η", ημερολόγιο 2010

"Θ", θέσεις εργασίας

"Ι", ΙΔΕΚΕ

"Κ", ΚΕΠ

"Λ", Λαϊκό Λαχείο

"Μ", Μεταχειρισμένα Αυτοκίνητα

"Ν", Νηστικό αρκούδι

"Ξ", Ξένες Ταινίες

''Ο", ΟΑΕΔ

''Π'', Πάμε Στοίχοιμα

''Ρ'', Ρολόγια

''Σ'', Σκρούτζ

''Τ'', Τζόκερ και Τέλη κυκλοφορίας

''Υ'', Υπουργείο Εσωτερικών

''Φ'', Φθηνα αεροπορικα εισητηρια

''Χ'', Χρυση ευκαιρια

''Ψ'', Ψυχολογικά τέστ

''Ω'', Ωροσκόπιο

Άγχος. Αυτό έχεις. Πολύ άγχος. Άραξε λίγο. Γιορτάρες μέρες.

Τα Σωστά Κάλαντα

Χρόνια Πολλά λοιπόν, κι ότι ποθείτε να το πάθετε. Εδώ στα Γιάννενα τα τσίπουρα πάνε κι έρχονται και τα πληκτρολόγια στη μπάντα. Ή μάλλον "σ'μπάντα", ορθότερα..

ΥΓ. Για τους αλλοδαπούς φίλους σας, μπορείτε να δείτε κι εδώ.

Αριστοτέλη Πολιτικά II: Περί Ιδιοκτησίας

Εδώ ο Αριστοτέλης μας κοιτάει αναρωτόμενος αν τον καταλαβαίνουμε

Η χρήση κάθε κτήματος γίνεται με δυο τρόπους. Και στους δυο χρησιμοποιείται το ίδιο πράγμα όχι όμως με τον ίδιο τρόπο. Ο ένας ταιριάζει στη φύση του, ο άλλος δεν ταιριάζει• για παράδειγμα το υπόδημα χρησιμοποιείται με δυο τρόπους, ή το φοράει κανείς ή το ανταλλάσσει με άλλο είδος και οι δυο είναι τρόποι χρήσης του υποδήματος γιατί εκείνος που δίνει το υπόδημα σε όποιον το χρειάζεται με αντάλλαγμα νόμισμα ή τροφή, χρησιμοποιεί το υπόδημα, όχι όμως με τον ταιριαστό τρόπο, γιατί το υπόδημα δεν κατασκευάστηκε για να ανταλλάσσεται.

[...]

Γιατί όσοι ανήκαν στην οικογένεια είχαν τα πάντα κοινά, ενώ οι άλλοι, ζώντας χωριστά, χρειάζονταν άλλοι άλλα, οπότε για τις ανάγκες τους έκαναν ανταλλαγές, όπως κάνουν ακόμα πολλά βαρβαρικά έθνη. Ανταλλάσσουν μεταξύ τους τα απαραίτητα για τη ζωή και τίποτα περισσότερο για παράδειγμα δίνουν κρασί και παίρνουν σιτάρι και καθετί από τα υπόλοιπα απαραίτητα πράγματα. Μια τέτοια ανταλλαγή δεν είναι ούτε αφύσικη ούτε αποτελεί κλάδο της τέχνης της απόκτησης (αφού γινόταν μόνο για να καλυφθούν κενά της φυσικής αυτάρκειας) απ' αυτή όμως προήλθε κατ' αναλογία εκείνη.

Αναγκαστικά χρησιμοποιήθηκαν τα νομίσματα όταν οι κάτοικοι μιας χώρας εξαρτώνταν περισσότερο από μια άλλη χώρα με το να εισάγουν όσα τους έλειπαν και να εξάγουν όσα τους περίσσευαν. Δεν ήταν εύκολο να μεταφερθούν όλα τα αναγκαία, γι' αυτό συμφώνησαν μεταξύ τους να δίνουν και να παίρνουν στις συναλλαγές κάτι χρήσιμο και ταυτόχρονα εύχρηστο για τις βιοτικές ανάγκες, όπως για παράδειγμα σίδερο ή ασήμι ή κάτι παρόμοιο. Στην αρχή καθόρισαν το μέγεθος και το βάρος κι έπειτα του έδωσαν κάποιο ιδιαίτερο γνώρισμα για να γλιτώσουν από συχνά μετρήματα, επειδή το ιδιαίτερο γνώρισμα ορίστηκε ως απόδειξη της αξίας του.

Όταν επινοήθηκε το νόμισμα για τις ανάγκες των συναλλαγών, παρουσιάστηκε κι άλλο είδος της τέχνης απόκτησης πλούτου, το λιανικό εμπόριο, που ίσως αρχικά να γινόταν απλά, αργότερα όμως έγινε πιο περίπλοκο εξαιτίας της εμπειρίας που υπαγόρευε πώς θα αποκομιζόταν μεγαλύτερο κέρδος. Έτσι επικράτησε η άποψη ότι η χρηματιστική σχετίζεται κυρίως με το νόμισμα και έχει κύριο έργο της την εξασφάλιση μεγαλύτερου κέρδους, επειδή προσπορίζει πλούτο και χρήματα. Αλλοι υποστηρίζουν ότι πολλές φορές πλούτος είναι το πλήθος των νομισμάτων, επειδή μ' αυτό ασχολούνται η χρηματιστική και το λιανικό εμπόριο. Αλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι το νόμισμα είναι χωρίς αντίκρυσμα και είδος απόλυτα συμβατικό, χωρίς καμιά φυσική αξία, κι ότι, αν αλλάξουν οι συμφωνίες που το δημιούργησαν, δεν θα έχει καμιά αξία και δεν θα είναι χρήσιμο για την προμήθεια των αναγκαίων και ότι, έστω κι αν κάποιος έχει πολλά νομίσματα, πολλές φορές δεν θα έχει ούτε την απαραίτητη τροφή. Ωστόσο φαίνεται παράδοξο πώς κάποιος, ενώ είναι πλούσιος, κινδυνεύει να πεθάνει από την πείνα, όπως εκείνος ο Μίδας, για τον οποίο μυθολογείται πως εξαιτίας της άπληστης ευχής του προς τους θεούς, όλα όσα υπήρχαν γύρω του γίνονταν χρυσάφι. Γι' αυτό σκέπτονται σωστά όσοι ζητούν κάποιον άλλο διαχωρισμό του πλούτου από τη χρηματιστική. Άλλο είναι η χρηματιστική και άλλο ο φυσικός πλούτος, κι αυτά είναι μέρη της διοίκησης του οίκου, ενώ το λιανικό εμπόριο προσπορίζει πλούτο, όχι με κάθε τρόπο, αλλά μόνο με τη συναλλαγή. Θεωρείται πως τούτη σχετίζεται με το νόμισμα, επειδή το νόμισμα είναι στοιχείο και το όριο της συναλλαγής, και δεν υπάρχει τέλος σε τούτο τον πλούτο που προέρχεται από την τέχνη της απόκτησης περιουσίας.

[...]

Όσοι επιδιώκουν και την καλή διαβίωση, επιζητούν τις σωματικές απολαύσεις, ώστε, επειδή αυτό φαίνεται να ενυπάρχει μέσα στην απόκτηση, όλη η φροντίδα επικεντρώνεται στην απόκτηση χρήματος. Έτσι δημιουργήθηκε και το άλλο είδος της χρηματιστικής. Κι επειδή την απόλαυση την επιζητούν υπερβολικά, επιζητούν και τα μέσα που την εξασφαλίζουν κι αν δεν μπορούν να τα εξασφαλίσουν με τη χρηματιστική, το επιδιώκουν με άλλους τρόπους χρησιμοποιώντας τον καθένα με τρόπο που αντίκειται στη φυση. Φυσικός προορισμός της ανδρείας δεν είναι να αποφέρει χρήματα, αλλά να εμπνεύσει εμπιστοσύνη.

[...]

Πρέπει μάλιστα, όπως είπαμε και πριν, τα αγαθά να υπάρχουν στη φύση, γιατί έργο της φύσης είναι να παρέχει τροφή σ' ό,τι γεννιέται. Κάθε γεννήτορας πρέπει να δώσει τροφή στο τέκνο του. Γι' αυτό και η τέχνη της απόκτησης τροφών από φρούτα και ζώα είναι κάτι το φυσικό. Κι επειδή κι αυτή έχει δύο είδη, όπως είπαμε και πριν, δηλαδή το λιανικό εμπόριο και τη διαχείριση του οίκου, είναι αναγκαία και αξιέπαινη, ενώ η τέχνη της συναλλαγής δίκαια κατακρίνεται, αφού το κέρδος δεν είναι φυσικό, αλλά ο ένας κερδίζει από τον άλλο. Γι' αυτό πολύ εύλογα η τοκογλυφία είναι μισητή, επειδή το κέρδος προέρχεται από το ίδιο το νόμισμα κι όχι από τη χρήση, για την οποία προορίστηκε. Ενώ επινοήθηκε για χάρη της συναλλαγής, το νόμισμα πολλαπλασιάζεται από τον τόκο (γι' αυτό άλλωστε και ο τόκος ονομάστηκε έτσι γιατί όπως τα γεννήματα είναι όμοια με τους γεννήτορες τους, έτσι και ο τόκος είναι γέννημα χρημάτων από χρήματα). Επομένως απ' όλους τους τρόπους απόκτησης πλούτου βασικά αυτός είναι ο πιο αφύσικος.

Οι Φωτογραφικές Ιστορίες του "Big Picture"

Ένα εκπληκτικό site που ανεβάζει συλλογές φωτογραφιών από διάφορα πρακτορεία και φωτογράφους καλύπτοντας μικρά ή μεγάλα γεγονότα. The Big Picture του Boston.com. Καμία σχέση με τα stream χαμηλής ποιότητας, μιλάμε για φοβερές δουλειές. Μπες και δες, και θα καταλάβεις με μιας πόσο φοβερός και ανεπανάληπτος είναι ο κόσμος που ζούμε. Άμα έχεις rss, δεν θα σε ζαλίσει στα posts, γράψου σόπωσδήπωτε.

Οι φώτο εδώ είναι παρμένες από το τελευταίο τους post που είναι ένα ποτ πουρί από το 2009. Συνήθως είναι μονοθεματικά τα posts τους αλλά και αυτό δεν πάει πίσω... Φοβερά και τρομερά ήταν και ο εορτασμός του Hajj από τον Μουσουλμανικό Κόσμο ή οι εργασίες στον Επιταχυντή του CERN αλλά και εικόνες από το Αφγανιστάν τον Οκτώβρη του 2009. Τι να πω, άμα τα χαζεύω πολλή ώρα, ακόμα και το Berlin μου φαίνεται μικρό και άχαρο.

Πάρε και μία από το Καπιτώλιο την ημέρα την Πρεμιέρα του Μπάρακ Ομπάμα. Μυρμήγκια; Όχι, Αμερικάνοι είναι, μπροστά σε γιγαντοοθόνες. Πάτα επάνω για να καταλάβεις για τι πράμα μιλάμε.

Αριστοτέλη Πολιτικά Ι: Περί Πόλεως

Στο στιγμιότυπο βολτάρει με τον Πλάτωνα ενώ οι περαστικοί στήνουν αναιδώς αυτί

[...] Ήταν φυσικό η πρώτη σταθερή κοινωνία να είναι η οικογένεια, που τα μέλη της ο Χαρώνδας ονομάζει ομοσύσσιτους και ο Επιμενίδης από την Κρήτη, ομοτράπεζους. Η ένωση περισσότερων οικογενειών, όχι προσωρινή αλλά μόνιμη για εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών, είναι το χωριό. Πολύ φυσικό το χωριό να μοιάζει με αποικία της οικογένειας, και τα μέλη του μερικοί να τα ονομάζουν ομογάλακτους, παιδιά και εγγόνια. Γι' αυτό ακριβώς οι πόλεις στην αρχή, είχαν βασιλιάδες, όπως και σήμερα ακόμη έχουν βασιλιάδες τα έθνη, επειδή σχηματίστηκαν από υπηκόους του βασιλιά. Γιατί κάθε οικογένεια θεωρεί βασιλιά τον πιο ηλικιωμένο, κι οι αποικίες των οικογενειών, δηλ. τα χωριά, λόγω της συγγένειας κυβερνιούνται από βασιλιά. Αυτό ακριβώς είναι που λέει ο Όμηρος: "Ο καθένας τα παιδιά του, και τη γυναίκα του κυβερνά".

Γιατί ήταν σκορπισμένοι σε διάφορα μέρη τον παλιό καιρό κι έτσι ζούσαν. Και για τον ίδιο λόγο, λένε όλοι ότι και οι θεοί είναι υποταγμένοι σε βασιλιάδες, επειδή οι ίδιοι οι άνθρωποι, άλλοι παλαιότερα άλλοι και σήμερα, έχουν βασιλιάδες. Και όπως το κάθε τι οι άνθρωποι το φέρνουν στα μέτρα τους έτσι φαντάζονται πως κι οι θεοί ζουν μια ζωή όμοια με την δική τους. Η κοινωνία που προέρχεται από περισσότερα χωριά, σχηματίζει την τέλεια πόλη, που φθάνει στο σημείο, κατά κάποιο τρόπο, να έχει πλήρη αυτάρκεια, και ενώ σχηματίσθηκε για να εξασφαλίσει ευκολώτερα τα απαραίτητα για την ζωή, διατηρείται επειδή επιτρέπει την καλοζωία των κατοίκων της. Γι αυτό, κάθε πόλη υπάρχει από τη φύση της, όπως και οι πρώτες κοινωνίες. Γιατί η τελειοποίηση εκείνων είναι η πόλη, η δε φύση τελειοποίηση του παντός. Οποιοδήποτε δηλ. ον φτάσει εξελικτικά στην τέλεια ανάπτυξή του, λέμε, ότι αυτό είναι η φύση του, έστω κι αν πρόκειται για έναν άνθρωπο, για ένα άλογο, για ένα σπίτι. Επίσης ότι η έσχατη αιτία και ο προορισμός των όντων είναι το πιο σημαντικό αγαθό. Και η αυτάρκεια αποτελεί συγχρόνως τον σκοπό και το μέγιστο αγαθό. Από τις παραπάνω, λοιπόν, σκέψεις, γίνεται ολοφάνερο ότι η πόλη είναι μια φυσική πραγματικότητα και ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του προορισμένος να ζήσει μέσα στην πόλη (πολιτικόν ζώον). Εκείνος δε που περνά τη ζωή του έξω από την πόλη, από τη φύση του και όχι από κάποια ατυχία, είναι ανήθικος ή κάτι ανώτερο από άνθρωπος. Είναι σαν εκείνον που ο Όμηρος κατηγορεί ότι «δεν έχει ούτε οικογένεια, ούτε νόμους, ούτε εστία». Γιατί από τη φύση του είναι συνάμα και φιλοπόλεμος, σαν πιόνι απομονωμένο από τα άλλα στο παιχνίδι των πεσσών. Να ο λόγος για τον οποίο είναι ολοφάνερο πως ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό περισσότερο κι από τη μέλισσα κι από όλα τα άλλα που ζουν σε αγέλες. [...]

[...] Είναι, επομένως, φυσικό η πόλη να προηγείται της οικογένειας και του καθενός από μας, αφού αναγκαστικά το όλο προϋπάρχει του μέρους. Αν εκμηδενισθεί δηλ. ολόκληρο το σώμα, δε θα υπάρχει ούτε πόδι, ούτε χέρι, εκτός αν μιλάει κανείς μεταφορικά και λέει για πέτρινο χέρι. Γιατί αν αυτό καταστραφεί, θα κατασκευασθεί άλλο όμοιο, αλλά το πραγματικό θα έχει νεκρωθεί. Όλα τα πράγματα καθορίζονται από την εργασία και τη δύναμη με την οποία την εκτελούν, και, μόλις αυτή η ικανότητά τους παύσει να υπάρχει, δεν μπορούμε πια να πούμε πως είναι τα ίδια ως προς την ουσία αλλά μονάχα ως προς το όνομα.

Έτσι, λοιπόν, είναι προφανές ότι η πόλη υπάρχει από τη φύση της και είναι προγενέστερη από το άτομο. Γιατί αν ο καθένας χωρισμένος από το σύνολο παύει να είναι αυτάρκης, θα βρεθεί στην ίδια κατάσταση, στην οποία βρίσκεται και κάθε μέρος του σώματος σχετικά με το σύνολο. Εκείνος δε που δε μπορεί να ζει μέσα στην κοινωνία με τους άλλους ή αυτός που δεν έχει ανάγκη από τίποτε, αυτός δεν έχει καμιά θέση στην πόλη, γιατί είναι ή θηρίο ή θεός. Φυσική, επομένως, είναι η ορμή που σπρώχνει όλους τους ανθρώπους σ' αυτή την κοινωνία. Κι εκείνος που τη σύστησε πρώτος έγινε αιτία των μεγαλυτέρων αγαθών. Γιατί, αν ο άνθρωπος είναι το ανώτερο από τα όντα, όταν φθάσει στην τελειότητά του, έτσι κι όταν διακόπτει κάθε σχέση με το νόμο και τη δικαιοσύνη, γίνεται το χειρότερο απ' όλα. Γιατί η αδικία είναι ανυπόφορη όταν διαθέτει όπλα, και ο άνθρωπος γεννιέται έχοντας όπλα την φρόνηση και την αρετή, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει και για αντίθετους σκοπούς. Γι αυτό ο χωρίς αρετή άνθρωπος είναι το πιο ανόσιο, το πιο άγριο ον, και το πιο επιρρεπές στις ερωτικές ηδονές και τη λαιμαργία. Η δικαιοσύνη είναι πολιτική αξία και αποτελεί κανόνα της κοινωνίας. Και η ορθή εφαρμογή της καθορίζει τι είναι δίκαιο.[...]

[...]Φαίνεται ότι η ίδια η φύση εξοπλίζει όλα τα ζώα με τον τρόπο απόκτησης της τροφής, αμέσως με τη γέννηση τους, αλλά κι όταν ολοκληρωθεί η ανάπτυξη τους. Άλλα ζώα γεννούν μαζί με το νεογέννητο αρκετή τροφή, ώστε να το θρέψει μέχρι να μπορεί να την προμηθευτεί μόνο του, όπως για παράδειγμα τα ζώα που γεννούν αβγά ή σκου¬λήκια. Όσα πάλι γεννούν ζώα, έχουν μέσα τους φυσική τροφή για κάποιο χρονικό διάστημα για τα νεογέννητα, το αποκαλούμενο γάλα. Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν είναι φανερό πως μπορούμε να θεωρήσουμε οτι ένεκα της τρο¬φής δημιουργήθηκαν τα φυτά για τα ζώα, και τα άλλα ζώα για τους ανθρώπους, τα ήμερα και για χρήση και για διατροφή, κι από τα άγρια τα περισσότερα, αν όχι όλα, για την τροφή και οποιαδήποτε άλλη χρήση, για τα ρούχα και άλλα εργαλεία. Αν λοιπόν η φύση δεν πλάθει τίποτα ατελές ούτε χωρίς σκοπό, τότε αναγκαστικά όλα αυτά η φύση τα έπλασε για χάρη των ανθρώπων. Γι' αυτό και η τέχνη του πολέμου είναι κατά κάποιο τρόπο φύσει κτητική (αφού και το κυνήγι είναι τμήμα της πολεμικής τέχνης), που πρέπει να χρησιμοποιείται εναντίον των θηρίων και εκείνων των ανθρώπων που δεν θέλουν να εξουσιάζονται, αν και η φύση τούς έπλασε γι' αυτό, οπότε ο πόλεμος αυτός είναι φυσικά δίκαιος.
Ένα είδος λοιπόν φυσικής κτήσης ανήκει στην τέχνη της διοίκησης του οίκου, ό,τι είναι αναγκαίο να υπάρχει ή να αποκτιέται για να αποθηκεύεται, είναι δηλαδή η απόκτηση πραγμάτων αναγκαίων για τη ζωή και χρήσι¬μων στην πόλη ή την οικογένεια. Φαίνεται ότι ο πραγμα¬τικός πλούτος αποτελείται από αυτά τα στοιχεία. Διότι η αυτάρκεια σε πράγματα που κάνουν ευχάριστη τη ζωή δεν είναι απεριόριστη, όπως λέει ο Σόλων <(δεν έχουν τεθεί όρια για τον πλούτο στους ανθρώπους». Συμβαίνει όμως ό,τι και σε όλες τις άλλες τέχνες• καμιάς τέχνης τα εργα¬λεία δεν είναι άπειρα, ούτε στον αριθμό ούτε στο μέγεθος, και ο πλούτος είναι ένα πλήθος εργαλείων και του νοικο¬κυριού και της πολιτικής. Είναι φανερό λοιπόν ότι οι οικο¬γενειάρχες και οι πολιτικοί έχουν από τη φύση τρόπους απόκτησης, και για ποια αιτία. [...]

------------------------------------------

Αν μη τι άλλο, εντυπωσιακός... Έπονται κι άλλα, καλύτερα!

Μπακότερμα

Μπακότερμα αποφάσισε να παίξει ο 21 χρονος τερματοφύλακας της Σταντάρ Λιέγης, Σινάν Μπολάτ στο 95ο λεπτό. Και τα κατάφερε να στείλει την ομάδα του στο Europa league ισοφαρίζοντας την Αλκμααρ. Όσο και να λες μα μου σου του για το ποδόσφαιρο και της οχλοβοή γύρω από αυτό, είναι ώρες ώρες που δεν σε νοιάζει ποιοι παίζουν.. Ωραία φάση.

Μας Πήραν Πρέφα

Ένα τυπάκι από μια σελίδα που τη λένε The Big Lead, κάνει review για τις φιναλίστ στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου που θα γίνει το καλοκαίρι στην Νότιο Αφρική. Μέσα σε αυτές και η ψωροκώσταινα. Το παλικάρι αυτό λοιπόν, αφού αναλύει τα φαβορί (Ισπανία και Βραζιλία), τους ικανούς για κάτι καλό (Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Αργεντινή) και τους Maybe with some luck (Ολλανδία, Γαλλία και Μεξικό), καταλήγει στην πολυπόθητη κατηγορία μας. Ακτή Ελεφαντοστού, Πορτογαλία, Γκάνα, Ηνωμένες Πολιτείες και... last and least η Ελλάδα. Η κατηγορία έχει τίτλο: "Can’t Win But Could Make Things Interesting". Δείτε τι γράφει λοιπόν:

Greece: Greek food, Greek music and Nikos Kazantzakis are fantastic. The world would be better if their soccer team didn’t exist. Niggling and negative, they will play their vaunted 9-2-0 formation. If feeling particularly frisky, they might throw on a third midfielder. Having said that, their awful style is occasionally effective. It won Euro 2004. If they qualify from Group B, they could beat Mexico/France in the first round and bore their way into the quarterfinals. Hopefully, they don’t.

Old man's Worn Up Heart - стерте седце

Μουσικό διάλειμμα με τον Peter Nalitsch στο стерте седце. Η μετάφραση των στίχων είναι από έναν τύπο του youtube και με λίγη προσπάθεια ίσως να βγάζει και νόημα.

стерте седце старого перца,
крошку пыльцу, пыли крошку
больше не буду ночью и вечереом
песней целиться, (в) друзья веселиться
ай, скажете принцу, ай , молодцу,
что принцу не к лицу обижать красавицу
ай, давит стерте сердце, только стук бьется
только стук бьется, девушка смеется
сердце - кот, скребется, и вино льется,
то - слезка катится, молодость не воротится

Οld man' worn up heart, a bit of dust,
will not be cured by song anymore at day and night, will not be happy with friends...
you say to the prince, oh, prince rocks,
that it is not good - to offend nice girl.
well, beaten up heart weighs more and more,
only knock is coming out, but the girl is laughing.
heart is scratching, like a cat, and wine is spilling - that is tear rolling, and youth

will never come back

3 Ωραίες Ειδήσεις

Τα πουλιά «βλέπουν» το μαγνητικό πεδίο της Γης - Ελευθεροτυπία, 3 Δεκέμβρη

Νέες επιστημονικές έρευνες Γερμανών επιστημόνων δείχνουν ότι τα πουλιά μπορούν να «δουν» το γήινο μαγνητικό πεδίο, όταν κάνουν μακρινά αποδημητικά ταξίδια [...]
------------------

Γρίφος η νοημοσύνη στα έντομα - Ελευθεροτυπία, 27 Νοεμβρίου

Τα έντομα με τους μικροσκοπικούς εγκεφάλους τους ίσως τελικά είναι εξίσου έξυπνα με πολύ μεγαλύτερα ζώα, ενώ δεν αποκλείεται να έχουν ακόμα και συνείδηση, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα [...]

-----------------

Τα «εξωγήινα» πλάσματα των βυθών - Ελευθεροτυπία, 23 Νοεμβρίου

Στα σκοτεινά βάθη των ωκεανών του πλανήτη κρύβουν πλάσματα άγνωστα μέχρι τώρα στην επιστημονική κοινότητα. Στα παγωμένα νερά, σύμφωνα με νέες επιστημονικές ανακοινώσεις, ανακαλύφθηκαν συνολικά 17.650 θαλάσσια είδη.[...]

Η Βαρβαρότητα της Εξουσίας

Οι μεταμεσονύκτιες ιντερνετικές βόλτες δεν είναι πάντα τόσο καμένες όσο νομίζει ο μπάσταρδος που είναι στην απέναντι πολυκατοικία και με παρακολουθεί χάνοντας τον ύπνο του. Αν ήταν τίποτα πρώην μέλος Στάζι, σίγουρα θα έφριττε με αυτό το ποστ. Ίσως πάλι η Γερμανική τηλεόραση να μην διαθέτει Tony με ξανθιά αλογοουρά, οπότε τον αδικώ τον άνθρωπο. Τέλος πάντων.

Ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ σχετικά με την Βαρβαρότητα της Εξουσίας, με τι άλλο. Part one embedded και τα υπόλοιπα με link.

Voila:

Part 2, Part 3, Part 4, Part 5, Part 6, Part 7, Part 8, Part 9, Part 10, Part 11 (δεν το βρήκα).

Α Μπε Μπα Μλομ Του Κείθε Μπλομ, Α Μπε Μπα Μπλόμ Του Κείθε Μπλομ Μπλιμ Μπλομ. Μπακογιάννη. Χμ.. Μπλαμ.

Αναδημοσιεύω από εδώ χωρίς αιδώ (Μην ζοριστείς να το διαβάσεις όλο το μπλε σεντόνι, βούτα κατ'ευθείαν στην τελευταία παράγραφο):

------------------------------------

Τη στήριξή τους στην υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας ανακοίνωσαν στελέχη και πρώην βουλευτές του κόμματος.

Συγκεκριμένα,ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Τάκης Σκανδαλάκης σε δήλωσή του τόνισε ότι «ακούγοντας και τη φωνή των Λακώνων,στηρίζω την υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά. Γιατί θέλει η ΝΔ να είναι το σύγχρονο κόμμα της Ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς».

Ο Τάκης Σκανδαλάκης επισημαίνει ότι ο Αντώνης Σαμαράς πιστεύει ότι το κόμμα της ΝΔ πρέπει να προβάλλει τις απόψεις του και όχι να στρουθοκαμηλίζει, θέλει το κόμμα μας να είναι δημοκρατικά οργανωμένο και τα μέλη του να μην αγνοούνται κατά τη λήψη αποφάσεων.

Και καταλήγει:

«Στηρίζω τον Αντώνη Σαμαρά, γιατί θέλει και μπορεί να επαναπροσδιορίσει την ιδεολογική μας ταυτότητα στη σύγχρονη παγκόσμιοποιημένη κοινωνία.Ο Αντώνης Σαμαράς είναι σίγουρο ότι μπορεί να αναδείξει ξανά τις διαχρονικές αξίες».

Δήλωση στήριξης έκανε, επίσης, ο τέως βουλευτής της ΝΔ στη Β Αθήνας 'Αρης Σταθάκης,ο οποίος, αν και εξαίρει τις ικανότητες της κας Μπακογιάννη, τονίζει:

«Τώρα, όμως, πρέπει να ξεφύγουμε από το παρελθόν, να μη σκεπτόμαστε προσωπικά οφέλη και να επιλέξουμε (εμείς οι απλοί πολίτες και όχι οι παλαιοκομματικοί μηχανισμοί), αυτόν που θα εξασφαλίσει το μέλλον της πατρίδας μας. Για αυτό θα στηρίξω τον Αντώνη Σαμαρά, με την ελπίδα ότι (μετά την εκλογή Προέδρου) θα κάνει το ίδιο και η κα Ντόρα Μπακογιάννη».

Επίσης,την υποψηφιότητα Σαμαρά υποστηρίζουν με δηλώσεις τους οι παρακάτω πρώην βουλευτές της ΝΔ: Μερόπη Καλδή, τ. Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Κωνσταντίνος Ποτίδης, τ.Βουλευτής Κορινθίας, Δημήτρης Δημόπουλος, τ. Βουλευτής Λέσβου, Νίκος Παπαφιλίππου τ. Βουλευτής Κοζάνης,Κωνσταντίνος Γεωργολιός, τ. Βουλευτής Τρικάλων, Δημήτρης Βρεττάκος, τ. Βουλευτής Β΄ Αθηνών, Λευτέρης Παπαδημητρίου, τ. Βουλευτής 'Αρτας,Σίδερης Μιχάλης, τ. Βουλευτής Ευβοίας, Θόδωρος Σολδάτος, τ. Βουλευτής Λευκάδας,Αντώνης Καρπούζας, τ. Βουλευτής Πιερίας,Βασίλης Χρύσης, τ. Βουλευτής Δωδεκανήσων.

Επίσης, με σημερινή επιστολή τους πρώην νομάρχες επί κυβερνήσεων Κωνσταντίνου Καραμανλή, δηλώνουν τη στήριξή τους στον Αντώνη Σαμαρά,για την θέση του προέδρου της ΝΔ.

Το κείμενο υπογράφουν οι κ.κ. Γκλέτσος Κωνσταντίνος (τ. Νομάρχης Πιερίας, τ. Γ.Γραμματέας Υπουργείου Δικαιοσύνης) Κιουπκιολής Κωνσταντίνος (τ. Νομάρχης Ιωαννίνων) Τασσόπουλος Κωνσταντίνος (τ. Νομάρχης Καρδίτσης) Κάζογλης Αλέκος (τ. Νομάρχης Αττικής) Γεωργακόπουλος Αντώνιος (τ. Νομάρχης Καρδίτσης)Καλογείτονας Ιωάννης (τ. Νομάρχης Ηρακλείου)Βατάλης Νικόλαος (τ. Νομάρχης Τρικάλων) Ασιμής Ιωάννης (τ. Νομάρχης Φωκίδος) Θεοδοσίου Γρηγόριος (τ. Νομάρχης Πιερίας) Γύφτουλας Παναγιώτης (τ. Νομάρχης Αρκαδίας, Σερρών, Πειραιώς και Χίου).

Δηλώσεις στήριξης του κ.Σαμαρά έγιναν και από τον χώρο του Συνδικαλισμού. Συγκεκριμένα την υποψηφιότητα του κ.Σαμαρά υποστηρίζουν:

ο κ. Κωνσταντίνος Παλασκώνης, Πρόεδρος της Γενικής Ομοσπονδίας Τουριστικών Λεωφορείων Ελλάδος, τ. Νομαρχιακός Σύμβουλος Φωκίδας και μέλος της ΝΟΔΕ Φωκίδας,ο κ. Θύμιος Λυμπερόπουλος, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ΤΑΞΙ και Πρόεδρος του Συνδικάτου Αθηνών.

Επιστολή στήριξης στην υποψηφιότητα του κ. Αντώνη Σαμαρά απέστειλαν και οι διατελέσαντες πρόεδροι της ΟΝΝΕΔ Εύβοιας:

Βαγγέλης Καπετάνιος Σταμάτης Τσάλλας Σταμάτης Γκάβαλης Βασίλης Δεμερτζής Μηνάς Καλογερόπουλος Οδυσσέας Βάθης Έλενα Βάκα και Κώστας Χατζής.

Τέλος, η κα Μαίρη Αγγελοπούλου, Δημοτική Σύμβουλος του Δ.Περιστερίου, που είχε αρχικά υπογράψει την υποψηφιότητα στήριξης της κας Ντόρας Μπακογιάννη, δηλώνει την υποστήριξή της στην υποψηφιότητα του κ. Αντώνη Σαμαρά.

-------------------------------------------------------------

Ole!

Κάθισε. Άκου

Κινηματογραφικό, συγκινητικό και διεισδυτικό. Adagio for Strings, Samuel Barber.

Τα Τσίπουρα!

Από το ένα άκρο της Ηπείρου ως το άλλο, πολλά χωριά αυτή την εποχή έχουν καζάνια αναμμένα στο φουλ, για την παραγωγή του τσίπουρου και γύρω απ’ αυτά κόσμο κάθε ηλικίας να το γλεντά!Τηρούν την παράδοση του τόπου τους οι Ηπειρώτες, γιορτάζουν το δίμηνο τσίπουρου. Τα… τρικούβερτα φθινοπωρινά γλέντια είναι τέτοιες μέρες στο φόρτε τους.Είναι ένα ιδιαίτερο κέφι, μια παράδοση που έρχεται από πολύ μακριά, όσο και τα καζάνια. Τον καιρό της Τουρκοκρατίας, παρά το φιρμάνι που απαγόρευε την κατανάλωση οινοπνεύματος, ακόμα και οι Τούρκοι έβρισκαν τον τρόπο κι έπιναν μαζί με τους χριστιανούς.Και κάθε χρόνο, από την 1η Οκτωβρίου έως την 31η Νοεμβρίου, πολλοί συμμετέχουν στην… ιεροτελεστία παρασκευής του τσίπουρου.Είναι βραδιές που γύρω από ένα και μόνο καζάνι θα μαζευτούν δεκάδες άνθρωποι, δεν θα διστάσουν να στριμωχτούν μέσα σε αποθήκες ή και υπόγεια, εκεί όπου σιγοβράζει το τσίπουρο.Το μυστικό για ακόμα καλύτερο τσίπουρο κρύβεται στη σωστή αλκοολική ζύμωση, στα καλά στέμφυλα.Τσίπουρο, τσικουδιά ή και άλλες κατά τόπους ονομασίες χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίσουν το απόσταγμα στεμφύλων, το πλέον παραδοσιακό στην κατηγορία του αλκοολούχο ποτό των μερακλήδων αμπελουργών.Το τσίπουρο είναι το προϊόν που συνδυάζει το τερπνό με το ωφέλιμο! Έχει εκτοπίσει κατά πολύ τα ξένα ποτά, έχει γίνει τρόπος ζωής, από το 1982, και ως νομοθετημένο προϊόν, όταν κατοχυρώθηκε και επιτράπηκε και η εμπορική αξιοποίησή του.Σήμερα οι διαφορετικές ονομασίες του είναι θέμα τοπικής παράδοσης, αλλά και νομοθεσίας, Ελληνικής και Ευρωπαϊκής, που ορίζει το τσίπουρο (από τη λέξη τσίπουρα- στέμφυλα) ως προϊόν όλης της Ελλάδας, πλην της Κρήτης, όπου το αντίστοιχο απόσταγμα ονομάζεται τσικουδιά (από τα κρητικά τσίκουδα- τα στέμφυλα).

-------------------------

Με βαριά καρδιά μεταφέρω από την εφημερίδα Πρωϊνός Λόγος, των Ιωαννίνων. Ωχ ωχ ωχ...

Απο Τι Κοινό Πάσχει ο Αβραμόπουλος κι ο Μπεν Από Το Λοστ

Λέγεται Manipulative Disorder. Αμε. Μεταφέρω από την ψιλικατζού την πρόχειρη και στο πόδι μετάφραση των βασικών χαρακτηριστικών του "χειριστικού χαρακτήρα" (manipulative). Είναι τόσο εντυπωσιακή η ταύτισή τους με τους Έλληνες πολιτικούς που ειλικρινά απορώ. Όπως και με το παλικάρι τον Μπεν από το Λοστ. Ας έπαιρναν λίγη από την πανμέγιστη σοφία του τουλάχιστον να κάνουν και κάτι στα διαλείμματα από τις κωλοτούμπες.

-----------------------------

Άρνηση

Ποτέ ο χειριστικός δεν θα παραδεχτεί ότι έχει κάνει κάτι κακό.

Επιλεκτικό ενδιαφέρον

Ο χειριστικός κάνει ότι δεν ακούει, δεν απολογείται, δεν ενδιαφέρεται και δεν συμμετέχει σε θέματα που δεν προωθούν την ατζέντα του.

Εκλογίκευση

Πάντα για να καταφέρει τους σκοπούς του, ο χειριστικός θα προσπαθήσει να εκλογικεύσει τις πράξεις του με πλήθος επιχειρημάτων που φαινομενικά είναι λογικά.

Αντιπερισπασμός

Όταν δεν του αρέσει το αντικείμενο, είναι εξαιρετικά επιδέξιος στους ελιγμούς για να αλλάξει το θέμα και θα το κάνει αυτό, όσες φορές χρειαστεί, με μεγάλη επιμονή καθιστώντας αδύνατη μια καθαρή απάντηση.

Ψέμα

Ακόμα κι αν αποδεδειγμένα κάποιος φέρει αντιμέτωπο έναν χειριστικό με κάποιο ψέμα του, δεν θα το παραδεχτεί. Αντιθέτως, είναι ικανός να λέει όσα επιπλέον ψέματα χρειάζεται για να πετυχαίνει τους σκοπούς του και μάλιστα χωρίς ίχνος ενοχής.

Εκφοβισμός

Σπάνια ο χειριστικός θα επιδείξει επιθετική συμπεριφορά. Θα προτιμήσει το φόβο, τις ενοχές και την πλάγια επίθεση για να επιτύχει υποταγή.

Μετάθεση ενοχών

Ο χειριστικός ξέρει πολύ καλά πώς, εκμεταλλευόμενος το συναίσθημα και τις ενοχές, να κρατά πάντα τα θύματά του φοβισμένα, με αγωνία και αμφιβολία για τις ικανότητες και την αυτοπεποίθησή τους.

Ντρόπιασμα

Υπόγειος σαρκασμός, υποτίμηση και ευγενικές υποδείξεις είναι τα κύρια όπλα του για να κάνει τα υποψήφια θύματά του να νιώθουν διαρκώς ντροπή και εν τέλει ευάλωτα.

Ρόλος του Θύματος

Ο χειριστικός πολύ συχνά παίζει το αθώο θύμα, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια και επιστρατεύοντας κάθε συναίσθημα για να κερδίσει την συμπαράσταση των άλλων.

Ψευδής Άμυνα

Φαίνεται στους τρίτους ότι η συμπεριφορά του χειριστικού είναι μία εύλογη και δικαιολογημένη άμυνα στις συμπεριφορές άλλων. Έτσι, ο χειριστικός κερδίζει εύκολα τη συμπαράστασή τους.

Ρόλος Του Υπηρέτη

Ο χειριστικός προσπαθεί συχνά να φαίνεται σκληρά εργαζόμενος για την ευημερία των θυμάτων του, κάνει ότι ενδιαφέρεται και δε χάνει ευκαιρία να χρησιμοποιεί και να υπενθυμίζει αυτήν την εικόνα για να πετύχει τους σκοπούς του.

Αποπλάνηση

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του χειριστικού, είναι η γοητευτική του προσωπικότητα η οποία μαγνητίζει τα θύματα. Φαίνεται ευγενής, ηθικός και κερδίζει την εμπιστοσύνη τους προτού αρχίσει τις υπόλοιπες τακτικές.

Μετάθεση ευθυνών

Ο χειριστικός πάντα ψάχνει έναν τρόπο να διαστρεβλώσει τα γεγονότα ώστε να μεταθέσει τις ευθύνες στους άλλους.

Μινιμαλισμός

Είναι η μόνιμη προσπάθεια του χειριστικού να μειώσει το αντίκτυπο των πράξεών του ή να πείσει ότι δεν κάνει κακό, ότι έχει αγαθά κίνητρα, ότι έχει συναισθήματα.

(αναλυτικά, εδώ)

Σκεφτείτε τώρα, ότι όποιος επιδεικνύει τα αποπάνω, χρειάζεται να ακολουθήσει ειδική θεραπεία διότι ΔΕΝ είναι υγιής η συμπεριφορά του. Κι εμείς όχι μόνο την δεχόμαστε αλλά την επικροτούμε κιόλας. Είναι τόσο πολύ ακριβής η περιγραφή των συμπεριφορών στην πολιτική, που ειλικρινά φοβάμαι να ψάξω και τις υπόλοιπες διαταραχές.

-------------------------------

Ο Antony κι ο Giorgos Συγκατοίκια; Ε, Ασταδιαλα.

Ο Αντονι και ο Γιώργος, φοιτητές στο Αμχερστ -

H παρέα των Γ. Παπανδρέου και Αντ. Σαμαρά, η συγκατοίκησή τους και τα ευτράπελα της πανεπιστημιακής ζωής

Της Μαριλης Μαργωμενου

Στο σκίτσο του «Θησαυρού», του λευκώματος του Κολεγίου, η καρικατούρα του Αντ. Σαμαρά χτυπάει το μπαλάκι του τένις με μανία, ενώ πίσω του μια ορδή κοριτσιών φωνάζει «Αντονι! Αντονι!». Ετών 18, φαρδύ πουλόβερ, παντελόνι καμπάνα. «Του ευχόμεθα να ανδειχθεί ένας διακεκριμένος γιατρός», γράφουν οι συμμαθητές του.

Το ίδιο ακριβώς ευχόταν και ο πατέρας του, Κ. Σαμαράς, ο διευθυντής της Καρδιολογικής του Ευαγγελισμού το 1970 που ο γιος του τελείωσε το Κολέγιο. Κι έτσι, το Αμχερστ της Μασαχουσέτης έμοιαζε για τον μικρό Αντώνη παράδεισος. Εκείνος θα γινόταν γιατρός και το Κολλέγιο είχε ένα από τα πρώτα ποσοστά φοιτητών που μπαίνουν σε ιατρικές σχολές. Ηταν ήδη πρωταθλητής εφήβων στο τένις και το Αμχερστ είχε τα περισσότερα γήπεδα τένις ανά φοιτητή στην Αμερική. Κι όσο για τις νεαρές κυρίες που φώναζαν «Αντονι! Αντονι!»... μπορεί το Αμχερστ να ήταν κολέγιο αρρένων, αλλά στην περιοχή υπήρχαν δύο κολέγια θηλέων, που καθένα τους ήταν διπλάσιο σε μέγεθος απ’ το Αμχερστ. «Αντιστοιχούσαν τέσσερα κορίτσια σε κάθε αγόρι!», λέει ο Φίλιππος Τσιάρας, ένας από τους φοιτητές που σύντομα θα γινόταν φίλος του. «Και σ’ αυτές τις ηλικίες, η τεστοστερόνη σε κυβερνά».

Αλλά τον άνθρωπο που θα γινόταν ο καλύτερός του φίλος στο Αμχερστ, ο Αντ. Σαμαράς τον ήξερε από παλιά. Βλέπετε, ο Γιώργος Παπανδρέου πέρασε κι αυτός απ’ το Κολέγιο. Ηταν η εποχή που ο Γ. Παπανδρέου ήθελε να γίνει μαθηματικός, καθώς επεδείκνυε χάρες μικρού Ευκλείδη στην τριγωνομετρία. Μόνο που η θητεία του στο Κολέγιο έληξε νωρίς. Δεν πρόλαβε να αποφοιτήσει το ’71 γιατί τρία χρόνια νωρίτερα, το 1968 δύο αστυνομικοί τον έπιασαν με ένα κουβά μπογιά έξω απ’ τον τοίχο του Αρσακείου. Το «Η δημοκρατία θα νι ...» έμεινε στη μέση και το άλλο πρωί ο Γιώργος γύρισε ξυλοφορτωμένος σπίτι. Τότε η Μαργαρίτα αποφάσισε πως ήλθε η ώρα να τον στείλει πακέτο στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, στο Σικάγο.

Τα φλερτ

Για τον μικρό Αντώνη, η μετάλλαξη του παλιού του συμμαθητή πρέπει να ήταν τεράστια έκπληξη – ο Γ. Παπανδρέου στο Κολέγιο ήταν ένα φοβισμένο παιδί. Ενώ στο Αμχερστ… Ο Στ. Μανουηλίδης, ο τέταρτος της παρέας, θυμάται μια εξαιρετικά διαφωτιστική ιστορία. Ηταν το βράδυ που ο Γιώργος εμφανίστηκε με δύο κοπέλες πολύ προκλητικά ντυμένες. «Αρχισαν να μας φλερτάρουν», λέει. «Τις καταφέραμε και μας έδωσαν τα τηλέφωνά τους». Οι νεαροί γύρισαν στην εστία πολύ περήφανοι για το κατόρθωμά τους. «Την άλλη μέρα», θυμάται ο Στ. Μανουηλίδης, «πήρα τηλέφωνο. Ο ένας αριθμός έβγαινε σε μια εκκλησία και στον άλλο απαντούσε μία συνταξιούχος. Ο Γιώργος είχε στήσει όλο το σκηνικό»!

Εννοείται πως ο Γ. Παπανδρέου είχε ήδη αποφασίσει πως δεν θα γίνει μαθηματικός – στο Αμχερστ σπούδασε κοινωνιολογία και αποφοίτησε το 1975. Αλλά και ο Αντ. Σαμαράς πια δεν ήθελε να γίνει γιατρός. Επειτα από μια διάλεξη του John Kenneth Galbraith, εντυπωσιάστηκε τόσο, που στράφηκε στα οικονομικά. Θα τελείωνε το Αμχερστ τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1974. Αλλά ήδη από τους πρώτους μήνες εκεί, το «γκραντζ» στυλ του Γιώργου θα τον εντυπωσίαζε, καθώς εκείνος είχε περάσει όλη την εφηβεία του στο «κολεγιακό» στυλ των Αθηνών. Ο νεαρός κύριος Παπανδρέου είχε αποφασίσει να βγάλει όλο το πανεπιστήμιο με δύο τζιν κι ένα πουλόβερ. Κι όταν τον τελευταίο χρόνο στο Αμχερστ απέκτησαν πια τρύπες σε γόνατα και αγκώνες, εκείνος αρνήθηκε και να τα πετάξει και να τους βάλει μπαλώματα. Συνέχισε να τα φοράει με τις τρύπες! «Δεν ήταν επιδειξιομανής, δεν εξαρτιόταν από κανέναν» – έτσι τον περιέγραψε προ ετών ο Αντ. Σαμαράς. «Συχνά διαφωνούσαμε. Αλλά ήταν επαναστάτης κι έξω καρδιά».

Στα δύσκολα

Κι έτσι κάπως, οι δυο τους, ο Φ. Τσιάρας και ο Στ. Μανουηλίδης έγιναν αχώριστη τετράδα – «η πιο στενή μου παρέα», όπως λέει ο Γ. Παπανδρέου. «Παρέα για να βρεθούμε με κοπέλες, για να οργανώσουμε πλάκες…». Και, κυρίως, παρέα στα δύσκολα. Γιατί το Αμχερστ ήθελε πολύ διάβασμα. Πέντε χιλιάδες σελίδες ύλη την εβδομάδα, τάξεις με 20 φοιτητές να μη μπορείς να κρυφτείς πουθενά και ανταγωνισμός μέχρις εσχάτων για μια συστατική επιστολή. «Μέχρι και λατινικά μιλούσαν μερικοί», λέει ο Φ. Τσιάρας. «Είχαμε πολλά σπασικλάκια».

Ο Γιώργος στα μαθήματα καθόταν στην πρώτη σειρά – έτσι τον θυμάται ο Ρον Τίρσκι ο καθηγητής του στην Ευρωπαϊκή Πολιτική. «Δεν ήταν ο καλύτερος φοιτητής», λέει. «Ηταν όμως ο καλύτερος στο να πιάνει φιλίες»! Εξ ου και η συχνή εναλλαγή συγκατοίκων: μετά ένα μαύρο από το Τενεσί κι έναν Εβραίο από τη Νέα Υόρκη, ο Αντ. Σαμαράς θα μοιραζόταν το δωμάτιο του Γ. Παπανδρέου. Οποιος περνούσε την πόρτα τους στην εστία Πρατ, δύσκολα ξεχνούσε την εμπειρία: τα βιβλία έκαναν λόφους στο πάτωμα, ενώ τα ρούχα μαζί με τα σεντόνια δημιουργούσαν το τέλειο καμουφλάζ για τα κρεβάτια. Αλλά όπως έλεγαν, «το δωμάτιο είναι μόνο για διάβασμα». Ολα τα άλλα, γίνονταν στα «mixers»: στα μεικτά πάρτι των φοιτητών του Αμχερστ με τα κολέγια θηλέων της περιοχής. Η Λούκα Κατσέλη, που ήταν στο κολέγιο Smith θα θυμάται καλά τις αξημέρωτες νύχτες των «mixers». Ο Γ. Παπανδρέου τραγουδούσε κι έπαιζε κιθάρα. Ο Αντ. Σαμαράς ήδη απ’ το Κολέγιο έπαιζε ντραμς. Η κοινή τους πείρα απέδειξε πως με μερικές νότες απ’ τους Στόουνς, λίγους στίχους των Μπιτλς και την ένταση του Σαββόπουλου, η πιθανότητα χυλόπιτας μειωνόταν στο ελάχιστο!

Και βέβαια, υπήρχε και το απαραίτητο επαναστατικό στίγμα. Γιατί εκείνη την εποχή το Αμχερστ ήταν σε αναβρασμό. Ο Γ. Παπανδρέου έκανε ραδιοφωνική εκπομπή κάθε Παρασκευή με μηνύματα κατά της Χούντας και μοίραζε φυλλάδια του ΠΑΚ. Ο Αντώνης Σαμαράς τον θυμάται όταν πήγαιναν στην αμερικανική βάση Westover έξω απ’ τη Βοστώνη για να εμποδίσουν τα Β52 να πετάξουν για το Λάος και την Καμπότζη: συμβούλευε όσους δεν είχαν αμερικανική υπηκοότητα να φύγουν, για να μην τους απελάσουν από τις ΗΠΑ. Μερικές ώρες μετά, ήταν όλοι τους ξαπλωμένοι στον αεροδιάδρομο του Westover – ένα ανθρώπινο στρώμα από χίλιους φοιτητές. Και, βέβαια, όλοι μαζί συνελήφθησαν – αλλά για καλή τους τύχη η τοπική φυλακή είχε ένα κελί δέκα τετραγωνικών όλο κι όλο, κι έτσι το επαναστατικό τσούρμο αφέθηκε ελεύθερο.

Οι επαναστατικές ζυμώσεις γίνονταν στην «Bell’s House Pizza», την πιτσαρία του Χρήστου Μπελ, που ήταν ξάδελφος του Νίκου Μπελογιάννη. Το μότο στη μαρκίζα έλεγε «κάθε πίτσα έχει τη δική της γεύση. Γιατί να μη δοκιμάσετε την καλύτερη;», μέχρι κι ο Ανδρέας Παπανδρέου «δοκίμασε την καλύτερη». Ο Γιώργος τον πήγε εκεί όταν επισκέφθηκε το Αμχερστ για να κάνει επαφές με την ομάδα του ΠΑΚ. Εκείνες τις μέρες που στο Αμχερστ, όλοι μιλούσαν για τον σοσιαλιστή ηγέτη, ο Γιώργος ήταν παράξενα σιωπηλός. Οταν ο Αντώνης Σαμαράς, μεταξύ αστείου και σοβαρού, του είπε «Γιώργο, να δεις που εμείς οι δυο τελικά θα βρεθούμε μαζί στη Βουλή», η απάντηση του νεαρού Παπανδρέου ήταν κοφτή: «Αντώνη εμείς δεν θα βρεθούμε ποτέ μαζί στη Βουλή. Γιατί εγώ δεν πρόκειται να μπω στην πολιτική ποτέ μου».

Κάποτε στην Αμερική

Τριαντα τρία χρόνια μετά, το παιδί που θα γινόταν μαθηματικός, έγινε πρωθυπουργός, κι ο νεαρός που θα γινόταν γιατρός, παλεύει να γίνει ο βασικός του αντίπαλος.

Οπως ο χρόνος δίδαξε στον Γ. Παπανδρέου και στον Αντ. Σαμαρά, υπάρχουν πολύ λίγα πράγματα σ’ αυτή τη ζωή που δεν αλλάζουν. Ενα απ’ αυτά είναι πως έπειτα από κάθε τους μάχη στη Βουλή, οι δυο τους πάντα θα μπορούν να κάθονται στο ίδιο τραπέζι στο κυλικείο.

Αλλωστε, ο κ. Σαμαράς το είχε πει σε μια παλιά συνέντευξη: «Οταν οι άλλοι βουλευτές μάς βλέπουν μαζί να γελάμε, δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται. Αλλά εμείς δεν γελάμε για την πολιτική. Γελάμε γιατί θυμόμαστε κάτι παλιές φιλενάδες. Αλλες απ’ το κολέγιο Holyoke, άλλες απ’ το κολέγιο Smith…».

--------------------

Από την Καθημερινή, Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009. Εγώ είμαι ο περίεργος ή σε όλους αρέσουν κάτι τέτοια άρθρα; Οι γκόμενες του προέδρου κλπ. Θυμήθηκα για λίγο το βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη "Ζητούνται Αλχημιστές". Μόνο που εκείνο ήταν για ηγέτες, όχι για προέδρους και όψιμους προέδρους... Ωραίες λεπτομέρειες πάντως δίνει εδώ η Μαριλή Μαργωμένου.

Πράγα, 17 Νοέμβρη 1989

ΕΝΑ ΨΕΜΑ ΣΤΗΝ ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ

Έφερε Επανάσταση

ΠΡΑΓΑ. Ψευδής είδηση για τον θάνατο μαθητή, που διεσπάρη αμέσως μετά την επίθεση της Αστυνομίας εναντίον μαθητικής διαδήλωσης στην Πράγα το 1989, πυροδότησε τη Βελούδινη Επανάσταση και τις τεράστιες διαδηλώσεις, που ανέτρεψαν την κομμουνιστική κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας. Ο 40χρονος σήμερα Μάρτιν Σμιτ, αναφέρθηκε ότι σκοτώθηκε από τα χτυπήματα των αστυνομικών στη διαδήλωση της 17ης Νοεμβρίου 1989. Δύο ημέρες αργότερα, η Αστυνομία υποχρέωσε τον φοιτητή να εμφανισθεί στην τηλεόραση για να αρνηθεί τον θάνατό του... Οι θεωρίες για την ψευδή είδηση διίστανται, καθώς ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η φήμη σκορπίστηκε από την ίδια την κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να αμφισβητήσει την αξιοπιστία των αντικαθεστωτικών, ενώ άλλοι θέλουν τη φήμη να προέρχεται από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες, που ήθελαν να επισπεύσουν την κατάρρευση του τσεχοσλοβακικού καθεστώτος.

-----------

Aπό την Καθημερινή 14 Νοεμβρίου 2009. Για τις μαζικές διαδηλώσεις της Πράγας λίγες μέρες μετά την πτώση του τείχους στο Βερολίνο. Ενδιαφέρον το άρθρο. Δες και φωτογραφίες από εκείνη τη μέρα. Η μεγάλη πλατεία που είναι τίγκα στον κόσμο, στης οποίας στο βάθος διακρίνεται το Narodni Museum (Εθνικό Μουσείο) δεν είναι άλλη από εκείνη την έρημη που είχε φωτογραφήσει 20 χρόνια νωρίτερα ο Josef Koudelka. Σήμερα εκεί περιφέρονται γκρουπ άγγλων σε Irish Pubs με άγριες διαθέσεις, και σερβίρονται σε 24ωρη βάση τα χειρότερα hot-dog της πόλης από Τσέχες που τρέφουν μίσος για τους αλλοδαπούς πελάτες. Τι να κάνουμε. Ο κόσμος αλλάζει, δίχως να κοιτάζει την δική σου μελαγχολία.

Στράτος και Στέλιος

Δεν είναι ρετρό, δεν είναι μπανάλ. Είναι μεγάλες φωνές. Δεν είναι ερμηνευτές. Είναι κάτι ανώτερο, κάτι πιο βιωματικό από την ερμηνεία. Παρ' όλο που όλο και κάτι έχει πάρει το αυτί μου για τις ζωές τους, δεν θα σταθώ σε αυτό. Ούτε και στις πενιές που τους συνόδευαν θα σταθώ, ούτε και στην επιρροή τους σε μεταγενέστερους (καλή ή κακή). Για άλλους ήταν η κακή στροφή της ελληνικής μουσικής, τα λαϊκά. Της χρεώνουν τα σημερινά εκτρώματα και την κατηγορούν για μονοθεματική. Ούτε σε αυτό θα σταθώ. Βασικά δεν θα σταθώ πουθενά. Άκουγα την σουρρεάλ εκπομπή με θέμα τον έρωτα και με καλεσμένο τον Λαγό της Τούνδρας που έκανε την Πέμπτη βράδυ στον Flash ο Κωσταντίνος Μπογδάνος και τα θυμήθηκα. Ρίχνω εδώ καναδυό, έτσι να υπάρχουν. Άμα δεν είσαι σε mood μη πιεστείς, αλλά αμα σου 'ρθει, βάλε ένα ουισκάκι και γύρνα. Αρχικά Στράτος Διονυσίου και μετά Στέλιος Καζαντζίδης.

Αυτό το τελευταίο, είναι σε παλιά (ίσως και την πρώτη - σίγουρα θα ξέρει ο φίλος) εκτέλεση. Αλλά, βρήκα άλλο ένα. Του 1995, που ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε πάει σε μια εκπομπή στον ΑΝΤ1 και τραγούδησαν στο πλατώ. ΑΝΤ1 το 1995 σημαίνει διαφημήσεις 090 με γκόμενες που σου λένε το μέλλον και το παρελθόν με 100 δραχμές τα 30 δεύτερα. Δεν αφήνει ο τσιφ να κάνουμε embed οπότε τράβα να δεις, πως τους άφησε όλους λαλάκες ο Στέλιος τραγουδώντας σε ένα ηλίθιο πλατώ με καραβάκια και για διακόσμηση και λοιπές αηδίες. Δεν σε αφήνει να δεις το σκηνικό ο άνθρωπος κι έχει ένα ύφος "εσείς εδώ δεν ξέρω γιατί μασκαρευτήκατε όλοι έτσι, εγώ ήρθα να τραγουδήσω κι αυτό θα κάνω. Και τα μασκαριλίκια σας, δεν θα με εμποδίσουν να νοιώσω αυτό που τραγουδάω." Μεγάλος.

Πάρε link.

Η Βόμπα Tallboy (="λεβέντης")

Σήμερα θα μιλήσουμε για όπλα. Και όχι ξύλινα σπαθάκια και νεροπίστολα. Όπλα. Που σκοτώνουν. Καθότι στο Βερολίνο (μετά από τις απαραίτητες τσάρκες στα μπαρ και στα τραίνα) καταπιάστηκα να ξεστραβωθώ σε θέματα ιστορικά, το μέρος προσφέρεται. Είναι και τα 20 χρόνια από την πτώση του τείχους σε λίγες ημέρες, ήταν και η εθνική εορτή προ ημερών στα πάτρια και όλοι βγήκανε μεσημεριάτικα για καφέ, και το σηκώνει το κλίμα λίγη ιστορία. Εδώ οι αλλοδαποί έχουν εκστασιαστεί με τη φιέστα των 20 χρόνων ενώ οι Γερμανοί δεν φαίνεται να τους κόφτει και πολύ.

Ξέφυγα όμως. Όπλα. Είναι γενικώς γνωστό πως κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου και οι δύο πλευρές οργίασαν σε θέματα έρευνας για την βελτίωση των πολεμικών μηχανών και πρακτικών τους. Κατά την διάρκεια του πολέμου λοιπόν, η έρευνα κινούταν αναλόγως των αναγκών. Οι Βρετανοί για παράδειγμα αντιμετώπιζαν ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα στις πρώτες φάσεις του πολέμου. Τα Αμερικανικά εμπορικά πλοία που ταξίδευαν στην Αγγλία μεταφέροντας εφόδια, πρώτες ύλες και άλλα χρήσιμα πραγματάκια αναγκάζονταν να ταξιδέψουν σε μια ενδιάμεση ζώνη του Ατλαντικού Ωκεανού χωρίς την κάλυψη της αεροπορίας εκατέρωθεν. Το αποτέλεσμα; Τα Γερμανικά υποβρύχια κάνανε πάρτυ, βυθίζοντας κοντά 30-40 πλοία την εβδομάδα ανενόχλητα. Μια λύση λοιπόν που σκέφτηκε ένας Άγγλος μηχανικός ήταν να "ρυμουλκηθεί" ένα παγόβουνο στον βόρειο Ατλαντικό και να δημιουργηθεί ένα αεροδρόμιο στην επιφάνειά του. Έτσι - πίστευε- θα είχαν έναν ενδιάμεσο σταθμό στον Ατλαντικό για την προστασία των διαρχόμενων εμπορικών πλοίων και την καταστροφή των υποβρυχίων. Η ιδέα στηριζόταν στις αρχές "πλωτό" και "αβύθιστο". Τα προβλήματα; Ψαθυρό και ογκώδες. Μετά από μια σειρά τροποποιήσεις της αρχικής ιδέας, εκείνη εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο αεροπλανοφόρο με κυψέλες πάγου ανάμεικτου με έναν πολτό πριονίδι στο εσωτερικό του (που το καθιστούσε πολύ ανθεκτικό) και ψυκτικούς μηχανισμούς που θα κρατούσαν χαμηλά την θερμοκρασία και θα το καθιστούσαν αβύθιστο. Τελικά η ιδέα εγκαταλείφθηκε καθώς απαιτούσε πάρα πολύ χρόνο για την υλοποίησή της και οι ανάγκες ήταν άμεσες, οπότε και θεωρήθηκε μη συμφέρουσα για το τεράστιο κόστος της και την αμφιλεγόμενη αποτελεσματικότητά της.

Υπύρξαν κι άλλες ιδέες, από εγωκεντρικούς μηχανικούς, και από μικρο-εφευρέτες που τις έστελναν με επιστολές στις ηγεσίες των χωρών τους για να βοηθήσουν με όποιον τρόπο είχαν στην εξέλιξη του πολέμου. Ήταν εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία αυτές οι ιδέες αξιολογούνταν, δοκιμάζονταν και εφαρμόζονταν.

Μια από τις πιο εντυπωσιακές από αυτές ήταν η Βόμβα Tallboy.

Oι Άγγλοι πιλότοι αντιμετώπιζαν μικρο-προβληματάκια με την όρασή τους. Και αυτό δεν συνέβαινε μόνον όταν βομβάρδιζαν περιοχές με πληθυσμούς αμάχων. Συνέβαινε και όταν είχαν κάποιον συγκεκριμένο στρατηγικό στόχο -ας πούμε μια γέφυρα- σε μια κατά τα άλλα απολύτως έρημη περιοχή από στόχους. Δεν την πετύχαιναν τα παλικάρια τι να κάνουμε. Και ξέρετε, είναι και μερικές γέφυρες, πολύ elegant, με όμορφα λεπτεπίλεπτα καταστρώματα που σε κάτοψη από ψηλά είναι σα τσιγαρόχαρτα, οπότε πόσο καλός να είναι και ο πιλότος;

Έρχεται λοιπόν ο Sir Barnes Wallis και λέει, μη ρίχνετε καμπάνες στα παιδιά - αφήστε τους τα πορνοπεριοδικά (θυμίζω τότε οι γυναίκες τους εκτός από μακριά ήταν χωμένες και σε κάποιο εργοστάσιο και πάσα θηλυκότητα got lost - δες φώτο) , δεν φταίνε αυτά, θα το ρυθμίσουμε αλλιώς το θέμα.

Και ρίχνει το παραμύθι. Δεν θα σκάει η βόμβα με την πτώση -λέει. Θα την ρίχνουμε από ψηλά. Πέφτοντας θα πιάνει την ταχύτητα του ήχου - λέει. Θα έχει σχήμα αεροδυναμικόν και θα θάβεται. Θα της βάλουμε και πτερύγια ελικοειδή, να σπινάρει κατεβαίνοντας. Κι έτσι να ρίχνουμε ένα τεράστιο γεω-τρυπάνι, τίγκα στο εκρηκτικό. Κι όταν ακινητοποιηθεί, θα σκάει. Υπάρχουν τρόποι. Από χρονοδιακόπτες μέχρι εκκρεμή. Κι όταν σκάει θα χαλάει το σύμπαν. Θα κάνει σεισμό. Καλό σεισμό, βαρβάτο. Δεν θα χρειάζεται να τον πετύχεις τον στόχο τυφλέ πιλότε, και παραδίπλα να βρεις είναι οκ.

Αντιλαμβάνομαι το ρίγος που νοιώθεις αγαπητέ αναγνώστη. Πάρε φώτος απλό αυτό το τέρας των 5 τόνων (το μεταγενέστερο ξαδερφάκι του Grand Slam ζύγιζε 10):

Δες τι το κουβάλαγε με πολύ κόπο (ξανά με σχέδια του Barnes Wallis) την τρομακτική στιγμή που το αμολάει:

Πάρε κι ένα σχέδιο να δεις περι τίνος πρόκειται:

Και μερικές ακόμη λεπτομέρειες:

"Tall Boy"

Type - Deep Penetration Bomb

Length - 6,35 meter (21 feet)

Diameter - 0,95 meter (38 inches)

Weight - 5.443 kg (12.000 lb)

Warhead - 2.358 kg (5.200 lb) Torpex explosive

These massive bombs designed by Dr. Barnes Wallis reached the speed of sound during descent being streamlined and equipped with angled fins that produced a rapid spin. Penetrating the ground before exploding they worked by setting off shock waves that would bring down nearby structures. The 5.443 kg (12.000 lb) "Tall Boy" dropped from 6.096m (20.000 feet) made a 24 meter (80 feet) deep crater 30 meter (100 feet) across and could go through 4,88 meter 16 feet of concrete. On 8-9 June, 1944 eight Lancaster bombers of No. 617 Squadron used the deep penetration "Tall Boy" bomb in an attack against the Saumur Rail Tunnel. The new weapon proved its worth, but at the cost of losing 5 of the 8 bombers on this mission. Eventually 854 Tallboy bombs were used, the most note-worthy mission resulting in the destruction of the battleship Tirpitz (77 were dropped in three attacks). The "Tall Boy" bomb was the second biggest bomb used in WWII.

Τέλος; Δες την να πέφτει:

Και πάρε και το ξαδερφάκι της που είναι κάπως πιο πικάντικο..:

Τι είχε την τύχη να την δεχτεί στην ζεστή αγκαλιά του;
Μπόλικα λιμάνια, οχυρά, καυσιμαποθήκες, σιδηροδρομικά τούνελ,

φράγματα, πλοία. Ανάμεσα σε αυτά όλα και το ογκώδες τρομακτικό

οχυρό Μπλοκχάουζ με τα υπέροχα κανονάκια V-2 που ήταν και οι

πρώτοι βαλλιστικοί πύραυλοι ever καθώς επίσης και το υπερφυσικό

θωρηκτό πλοίο Tirpitz.

Κέντησα πάλι αναγνώστη μου. Φτύσε με.

Ο Μόνος Αληθινός Πόλεμος...

είναι ο ψυχολογικός πόλεμος.

Hey, What's That Sound? Ice or Ground?

Karate - Ice or Ground

They used to throw some fists but now they fuck you up with teflon. Still serious? If so I hope you got some boots on because it's raining. Complaining's not gonna change things now. Let's get one thing straight: no one did nothing for your freedom. Can't walk too late. Can't even show me that you got some, but you pay your cab fare. You'll get there, so don't you play dumb now. Salt stains saturate feet for the reason you are walking where you're walking to. Frayed stitch ain't gonna last one more season and neither will you with that attitude. Driving North all morning, how's it staring down that same road? Grab those gloves and jacket, gonna freeze behind that window. Hey, what's that sound? Ice or ground? I think you better slow down. And what are you gonna tell them that you already said ten times? That I'd piss out back for life if you could get your facts right? Not much of a sacrifice, but if we all could make one now. Salt stains saturate feet for the reason you are walking where you are walking to. Frayed stitch ain't gonna last one more season and neither will you with that attitude. We stroll through American dreams stuck together, but don't you tell me this is something new. This is not something new. Now you're coming all apart at the seams. That's some cheap leather. Now what are going to do?